Melbourne, Great Ocean Road & Sydney

De afgelopen 3 weken hebben we bezoek gehad uit Nederland! Stefan (broertje Lisanne) is ons op komen zoeken! Met een campertje zijn we met zijn 3en de oostkust van Australië gaan ontdekken. Ons reistempo ging een aantal tandjes omhoog want in de 3 weken die Stefan hier was wilden we helemaal van Melbourne (in het zuiden) naar Cairns (in het noordoosten) reizen en zoveel mogelijk zien. Om een idee te geven, we hebben in 3 weken tijd bijna 6000km gereden! In tegenstelling tot de afgelopen paar maanden hadden we weer eens een soort van planning gemaakt, zodat we zeker wisten dat we op tijd in Cairns zouden komen zonder hoogtepunten te moeten overslaan.

Wij waren een paar dagen eerder in Melbourne dan Stefan. We zaten die dagen in een Airbnb appartementje bij een Frans-Japans koppel en 2 Braziliaanse meiden die er ook een kamer huurden en met wie we de woonkamer en keuken deelden. Onze eerste dag in Melbourne hebben we de stad op de fiets, met de citybikes, al een beetje verkend. Na 2 maanden door Nieuw-Zeeland gereisd te hebben hadden we niet direct het gevoel in een ander land te zijn. De mensen en de manier van doen hier zijn ongeveer hetzelfde als in Nieuw-Zeeland. Alleen is het hier in Australië weer een stuk groter! Miljoenensteden zoals Melbourne hadden we al lang niet meer gezien.

De overige dagen dat we in Melbourne waren was het geen weer om te citytrippen, het was 38 graden! Gelukkig had het appartement airco. Op de dag dat Stefan ‘s avonds aan zou komen was het ook zo heet en wij zijn die middag alvast de camper op gaan halen, zodat we Stefan ‘s avonds met de camper van het vliegveld konden halen. Na met Billy de camper door Nieuw-Zeeland gereisd te hebben, noemden we deze camper Lucy. Het verhuurbedrijf heet Jucy, dus eigenlijk was het Jucy Lucy. En Lucy had precies genoeg ruimte voor 3 personen. Vooral overdag was de camper groot genoeg, en voor het slapen konden we de bedden uitschuiven. 2 personen onder en 1 man boven. Een beetje krap, maar Stefan is zeker een stuk leniger geworden van elke dag in het bovenbed te kruipen.

Het was super leuk om Stefan weer eens te zien en bij te kletsen!! Waren we even niet meer met z’n 2en en konden we ook weer eens spelletjes spelen waarvoor je meer dan 2 personen nodig hebt. We waren Stefan ook heel dankbaar dat hij wat van het weer in Nederland had meegenomen. De volgende dag hing er namelijk flinke bewolking en was het nog maar 22 graden. Perfect om Melbourne met zijn 3en te verkennen. Zo zijn we door het gezellige centrum gestruind, langs straatjes vol met streetart, hebben we de Amerikaanse Superbowl gekeken op Federation Square en zijn we een kijkje gaan nemen bij de tennisvelden van de Australian Open. Ook zijn we naar de wijk St. Kilda gereden waar kitesurfers over de golven scheerden en waar we bij de pinguïn kolonie aan het einde van de pier een paar kleine pinguïns tussen de rotsen zagen zitten.

Eind van de middag zijn we Melbourne uit gereden, op weg naar de Great Ocean Road die we de volgende dag wilden rijden. Een beetje uit de richting, want de Great Ocean Road ligt ten westen van Melbourne en de route naar Cairns gaat via het oosten, maar nu we zo dicht in de buurt waren wilden we die zeker niet overslaan. De Great Ocean Road is een leuke route van ongeveer 250km langs de mooie Australische zuidkust en onderweg hebben we een heel aantal tussenstops gemaakt. Zo zijn we naar de vuurtoren bij Split Point gelopen, zijn we bij een paar uitzichtpunten gestopt en hebben we bij Kennett River de eerste koala’s gespot! Wat een leuke beesten! Echte luie boom knuffelaars. Even later hebben we een wandeling gemaakt naar shipwreck beach, waar mooie verroeste ankers op het strand lagen. En de laatste stop van de dag was bij het mooie 12 Apostles. Er liggen hier 12 rotsen in de zee wat een heel mooi uitzicht geeft. In Port Campbell hebben we een camping voor de nacht gezocht om de volgende ochtend de Great Ocean Road verder af te rijden. We kwamen wederom langs een aantal mooie rotsformaties in zee, zoals the Arch, London Bridge, the Grotto en Bay of islands. Daarna besloten we de Great Ocean Road te laten voor wat het was, we waren immers bijna op het einde, en de weg naar Sydney in te zetten! Dat was nog ruim 1000km rijden… Tja, Australië is groot, dat hebben we goed gemerkt.

We hebben er 1,5 dag over gereden. Alle drie hebben we grote stukken gereden, alhoewel we Rik (de meest ervaren chauffeur van ons drieën) altijd in en om de grote steden lieten rijden. Lucy is een automaat wat het rijden een stuk makkelijker maakte. En het was alleen maar autoweg. We moesten even lachen toen we net voorbij Melbourne reden en de navigatie aangaf “volg deze weg de komende 820km”. Onderweg werden we regelmatig gewaarschuwd voor overstekende kangoeroes of koala’s, maar we hebben er geen gezien. Kangoeroes laten zich vooral ‘s ochtends vroeg of ‘s avonds rond de schemering zien.

We waren blij toen we in Sydney aankwamen! We hadden een fijne camping in de stad gevonden en binnen een half uurtje konden we met de trein van de camping naar het centrum reizen. We besloten er 3 nachtjes te blijven zodat we 2 volle dagen in Sydney hadden.

We vonden Sydney een hele leuke en gezellige stad! De eerste dag zijn we door Darling Harbour langs de haven gelopen en daar lag ook het Hardrock Café! Yes, weer eens een Hardrock Café! De laatste die we bezocht hadden was toch alweer in Cambodja. Terwijl de mannen zich aan een lekkere hamburger begaven ging Lisanne voor de grote brownie. Ze is er de hele dag een beetje misselijk van geweest maar voor deze ene keer was het het helemaal waard! Ook zijn we door de botanical gardens gelopen, waar een tentoonstelling over vleesetende planten was, en uiteindelijk kwamen we bij het beroemde Sydney Opera House uit. Mooi om te zien! Ook konden we vanaf hier de Harbour Bridge zien. Uiteindelijk hebben we nog een drankje in de leuke wijk The Rocks gedronken (honger hadden we zelfs aan het eind van de dag nog steeds niet). Het was de hele dag prima weer geweest, maar toen we ‘s avonds het treinstation uit liepen terug naar de camping hoorden we het opeens donderen en begon het te stortregenen! We hebben nog even staan schuilen maar het hield maar niet op. Op een gegeven moment zijn we maar gaan lopen. Het was maar 800 meter maar we waren helemaal doorweekt toen we bij de camper kwamen!

Onze tweede dag in Sydney hebben we de ferry genomen naar Manly Beach. Vanaf de ferry had je heel mooi uitzicht op het Opera House en de Harbour Bridge en de vele zeilbootjes in de haven. Manly Beach was erg gezellig. We hadden de zwemkleding niet meegenomen en dus hebben we ons een plekje in de schaduw gezocht en mensen gekeken. Heerlijk, echt een strand zoals je je dat in Australië voorstelt, druk en met veel surfers. We keken onze ogen uit.

We hadden deze avond met Erik en Jolien afgesproken. Met Erik en Jolien hebben we nieuwjaar gevierd in Nieuw-Zeeland. Daarna zijn onze wegen gescheiden maar hebben we wel contact gehouden en we bleken toevallig tegelijkertijd nu in Sydney te zitten! We hebben gezellig een hapje en een drankje gedaan en bijgekletst over de rest van onze avonturen in Nieuw-Zeeland en Australië. Vanavond was er nog een mooie vuurwerkshow in Darling Harbour. Hebben we uiteindelijk toch nog samen vuurwerk gekeken ondanks dat er tijdens nieuwjaar in Nieuw-Zeeland geen vuurwerk was maar alleen een vreugdevuur.

Na 2 leuke dagen in Sydney zijn we naar de Blue Mountains gereden, een natuurpark vlak buiten Sydney. Door een oudere man die bij ons op het uitzichtpunt Echo Point stond van waaruit je de 3 sisters kon zien (3 bekende rotsen), hebben we ons laten uitleggen dat de blauwige kleur van de Blue Mountains komt van de eucalyptus oliën in de lucht (Australië staat vol met eucalyptus bomen en ook de koala’s zijn er dol op). We hebben er nog een paar korte wandelingen gemaakt voordat we de weg verder naar het noorden inzetten, op weg naar Rita en Barry in Pottsville. Rita is een nicht van Lisanne’s moeder die we 1 keer eerder ontmoet hebben toen zij in Nederland op vakantie waren en we mochten een paar nachtjes bij hen blijven logeren! Het was nog een behoorlijk stuk rijden en zijn eerst een nachtje op een camping in het kleine dorpje Croki verbleven. De camping lag prachtig aan een rivier. We hebben er onze eerste Aussie barbecue gehouden! Dat kon toch niet langer uitblijven. Elke camping heeft een barbecue, de Aussies houden ervan. Vanavond kon je hier vanaf de pier over de rivier prachtig de sterren zien. Geen grote steden in de buurt en dus weinig lichtvervuiling. Rik heeft er weer mooie foto’s van weten te maken. ‘s Ochtends vroeg hing er een mysterieuze laag mist over de rivier. Dit was wel de mooiste camping tot nu toe.

Vanaf hier zijn we verder gereden naar Rita en Barry in Pottsville, maar daarover later meer. De afgelopen 3 weken zijn we er namelijk niet aan toegekomen om alle foto’s bij te houden, dus we hebben nu nog wat werk te doen. Binnenkort dus de rest van onze Australië roadtrip.

Foto’s Melbourne & Great Ocean Road
Foto’s Sydney & Blue Mountains

Laatste dagen in Nieuw-Zeeland: Stranden, heuvels en uitrusten

Onze 2 maanden Nieuw-Zeeland zitten er inmiddels op! Wat een fantastisch mooi land en voor ons was 2 maanden hier rondreizen precies genoeg. We konden alles doen wat we graag wilden doen en nog een beetje meer. De laatste 2 weken hebben we in het noorden van het Noordereiland doorgebracht, bij de mooie stranden aan de Coromandel Peninsula en in het noordelijkste stukje Nieuw-Zeeland boven Auckland. Het was hier een heel stuk drukker dan in de rest van Nieuw-Zeeland! Dit is ook het meest dichtbevolkte gebied van het land en blijkbaar gaan alle Nieuw-Zeelanders zelf hier op vakantie, er liggen hier namelijk heel veel mooie strandjes. Daarbij kwam dat de scholen nog zomervakantie hadden. Wij hebben hier ook vooral even rust genomen want lichamelijk waren we behoorlijk vermoeid geraakt van al het hiken de afgelopen tijd (we zijn ook geen twintigers meer…).

De Coromandel Peninsula (peninsula = schiereiland) ligt in het noordoosten van het Noordereiland. Het kostte ons een paar dagen om de mooie kustroute daar helemaal af te rijden. We begonnen in de grotere stad Tauranga. We waren hier in het weekend, en jemig wat was het hier druk! Alle parkeerplaatsen stonden vol en stukken van de stad waren afgesloten voor evenementen. We besloten onze plannen om een berg langs de kust te beklimmen te laten varen en hebben de dagen hier rustig doorgebracht in de bibliotheek (profiteren van het schaarse internet om wat dingen uit te zoeken voor de rest van de reis en om alle foto’s weer eens bij te werken) en in het zwembadje op de camping. Op een leuke foodcourt bij de bieb konden we een lekker hapje eten. Ook gebeurde het ons hier voor het eerst dat we voor een volle camping stonden! Het was weliswaar een free campsite met ruimte voor slechts 5 campers, maar hij stond vol! Tot nu toe hebben we op alle campings waar we naartoe gereden zijn, groot en klein, altijd een plekje kunnen vinden. Maar geen probleem, een andere free campsite een aantal kilometer verderop (iets verder buiten de stad) had wel nog genoeg plek.

De dagen erna zijn we de kustlijn verder af gereden. We kwamen langs veel mooie stranden, kleine dorpjes en mooie viewpoints. Omdat het eigenlijk overal mooi was, maar het ook overal wel een beetje op elkaar leek, kozen we een paar plaatsen uit voor een stop en zijn we de rest voorbij gereden. Zo hadden we van een local de tip voor Onemana Beach gekregen. Vlak buiten het goed toegankelijke dorpsstrand liep er een trail van een half uurtje naar een klein verlaten strandje. Een super mooi plekje en we hadden het helemaal voor ons alleen! Nu is Rik op zich geen groot fan van zand (het blijft zo zitten tussen je kleren, schoenen, haren, alles!) maar Lisanne kan daar wel van genieten en heeft een frisse duik in de zee genomen.

Verder zijn we naar het strand bij Cathedral Cove gelopen. Ook hier moesten we een trail van een uurtje lopen om bij een verlaten strand te komen. Hier waren we niet alleen, dit is een iets bekendere attractie, maar het was wel mooi. Er ligt een grote rots op/over het strand en daaronder is een grot uitgesleten waar nu een strandje in ligt. Ook hier heeft Lisanne weer een lekker frisse duik genomen. Later die dag zijn we ook nog naar het strand New Chums Beach, in het noorden van de Coromandel Peninsula gegaan. De route die daar naartoe liep was ook leuk om te lopen, klauterend over allemaal rotsen. Net voordat het strand begon was er een zijpad dat de berg opliep waarmee je mooi uitzicht hebt over het hele strand. Dit pad bleek een echte uitdaging omdat het toch wel enig klimwerk vereiste. Onze inspanning werd beloond met een prachtig uitzicht over het strand onder ons.

Via de andere kant van de Peninsula, de westkust zijn we weer verder zuidwaarts gereden over hele mooie wegen. Het binnenland bestaat hier (zoals een groot deel van het Noordereiland) uit veel groene heuvels en af en toe heb je opeens weer uitzicht over de zee of zie je een of ander strandje. We besloten in dit gebied nog een laatste hike te gaan doen door het Coromandel Forest Park bij Kauaeranga. We hadden een hike van 2 uur door het bos uitgezocht, maar we merkten al snel dat vandaag niet onze dag was. Na een half uurtje hebben we ons om gedraaid en zijn we lekker op tijd naar de camping gegaan om daar een beetje uit te rusten. Wat bleek, de camping hier had een tennisveld! Maar goed dat we onze krachten een beetje gespaard hadden! We konden bij de receptie 2 (crappy) rackets en wat (veel te zachte) ballen lenen en hebben voor het eerst sinds lange tijd weer even lekker getennist. Ok, het was misschien niet ons allerbeste potje tennis, maar toch vonden we het lekker om even een balletje te slaan. Na het tennissen zijn we (zoals alle Nieuw-Zeelandse vakantiegangers) lekker fish&chips gaan eten bij een klein dorpje verderop. Lekker smikkelen uit het krantenpapier.

Na de Coromandel Peninsula zijn we weer terug gereden naar Auckland (waar ons Nieuw-Zeeland avontuur was begonnen) om het noordelijkste stuk land boven Auckland te verkennen, Northland. Auckland is de grootste stad van Nieuw-Zeeland en hier reden we weer eens over een 4-baansweg. Ik gok dat dit de enige 4-baansweg in het land is.

In Northland hebben we een dagje mountainbikes gehuurd om het natuurgebied bij Tawharanui Peninsula te verkennen. Het was na een aantal zomerse dagen weer eens een dagje bewolkt en een fijnere temperatuur om iets te ondernemen. Alleen die flinke regenbui halverwege onze tocht was een beetje jammer. Daar hebben we ons maar aan overgegeven en dan is het eigenlijk wel grappig. Maar poeh, het landschap is hier erg heuvelachtig en het bergop fietsen viel toch best zwaar! Een aantal heuvels zijn we maar op gelopen met de fiets aan de hand. Helemaal toen het ging regenen en we over nat gras moesten fietsen werd het zwaar. Bergaf ging wel lekker, maar ja, dat duurt maar zo kort. Het was wel leuk om tussen de schapen en vele vogels te fietsen en de uitzichten over de kust waren ook erg mooi. Stiekem hebben we er ondanks de regen toch wel van genoten. Achteraf hebben we bij een nabijgelegen strand een koude douche genomen en de schapenpoep en modder van onze benen gewassen. Lekker.

Daarna vonden we het wel welletjes geweest. We waren moe en we besloten ons laatste weekje in Nieuw-Zeeland geen al te actieve dingen meer te ondernemen. We hoefden ook niet per se alles meer te zien. We waren helemaal tevreden met alles wat we al gezien hadden en allebei hadden we behoefte aan een beetje rust. Die hebben we genomen in en rond het stadje Whangarei. In de bieb hebben we wat dingen uitgezocht voor het volgende stuk van onze reis (Australië!) en verder hebben we de tijd doorgebracht met het lezen van een boek, het kijken van wat serietjes, het opeten en -drinken van alle restjes en het observeren van de mensen om ons heen. Nieuw-Zeelanders lijken over het algemeen toch echte buiten-mensen. Een dag stonden we op een kampeerplaats tegenover een haven en ‘s ochtends vroeg kwamen een voor een allemaal auto’s met een bootje op de aanhanger de boot te water laten. Het lijkt wel alsof iedereen hier een bootje heeft, of een jetski. En bij mooie stranden zoals bij de Mangawhai Heads en bij Ocean Beach zagen we hoe kinderen surfles kregen en hoe de ouders een stukje verderop zelf aan het surfen waren.

En toen, na een fantastische rondreis van 2 maanden door dit mooie land was het tijd om afscheid te nemen van onze camper, Billy. Ondanks dat Billy ook de jongste niet meer is heeft hij het gelukkig helemaal goed gehouden! We werden van het camper-verhuurbedrijf naar het vliegveld gebracht en even later zaten we in het vliegtuig om in ongeveer 4 uur naar Melbourne in Australië te vliegen!

Inmiddels zitten we, weer goed uitgerust, in Melbourne! Behalve dan dat we weer eens in een echt grote stad zitten (die heb je in Nieuw-Zeeland niet), voelt het eigenlijk nog helemaal niet zo anders als Nieuw-Zeeland. We kijken al uit naar over een paar dagen, want dan komt Stefan (broertje Lisanne) ons hier opzoeken! Met z’n drieën zullen we de komende 3 weken de oostkust van Australië gaan ontdekken!

Tot de volgende keer! Liefs R&L

Foto’s Noordereiland deel III

Scroll naar boven

This content is protected