Australië is toch weer anders dan andere landen die we bezocht hebben. Het meest onderscheidend vinden we de grote afstanden (je krijgt een goed beeld van hoe uitgestrekt Australië is als je er met een campertje doorheen reist) en alle gekke wilde beesten. We zijn veel gekke wilde beesten tegen gekomen, zoals ontzettend grote hagedissen (of leguanen, of iets in die categorie – lijkt allemaal op elkaar), koala’s, kangoeroes, dingo’s, dolfijnen, haaien en meer. Alvast een waarschuwing, dit is weer een lang artikel geworden over het vervolg van onze roadtrip met Stefan naar eindbestemming Cairns.
Na Sydney zijn we doorgereden naar Rita en Barry in Pottsville. Pottsville is een klein stadje aan de kust, ergens tussen Byron Bay en Goldcoast. Onderweg hebben we een tussenstop gemaakt in het populaire surfers stadje Byron Bay. We zijn er naar de vuurtoren gelopen, waar ook het meest oostelijke puntje van het Australische vasteland is. Je kon hier mooi over de kustlijn uitkijken. Onder ons konden we een school dolfijnen in de zee zien zwemmen.
In Pottsville werden we super hartelijk verwelkomd door Rita en Barry. Rita is een nicht van de moeder van Lisanne en lang geleden hebben we Rita en Barry wel een keertje in Nederland ontmoet, maar heel goed kenden we ze niet. Voor ons voelde het hier echt als een 6-sterrenhotel. We besloten 2 nachtjes te blijven en konden hier in een fijn bedje slapen (heerlijk na een tijdje in de redelijk warme camper te hebben geslapen) en ze hebben heerlijk voor ons gekookt (ook wat anders dan het eten dat wij gewoonlijk op onze 2 gaspitten maken). Het was ook heel gezellig om met hen te kletsen en het gewone leven in Australië van dichtbij mee te maken.
We kregen veel tips van ze over wat er allemaal te doen is in de omgeving, en omdat we nog geen kangoeroes gezien hadden behalve een paar dode langs de weg (en het kan toch niet zo zijn dat we in Australië zijn en geen levende kangoeroes zien) besloten we naar het wildlife sanctuary (soort van dierenpark) in Currumbin te gaan. Hier had je een grote weide met kangoeroes waar je gewoon bij kon. Je kon er als het ware picknicken met de kangoeroes. Echt heel grappig om de kangoeroes te zien huppen! Ook zagen we de Tasmanian devils die alleen op Tasmanië leven. Wow, dat zijn lelijke beesten! En we zagen nog veel meer beesten en vogels waarvan de meesten ook in Australië in het wild leven. Ook heel veel leuke koala’s hier, van de koala’s zijn we echt gaan houden. We hadden ook mazzel, je kon hier namelijk, lekker commercieel, met een koala op de foto. Precies toen we langs de rij liepen kwamen 3 Chinese meisjes op ons af die een ticket hadden en er vanaf wilden. Nou, wij wilden wel! Koala’s hebben hun armen automatisch al in knuffelpositie dus zodra we ze in de handen kregen gaven ze ons een dikke knuffel. Zelfs Lisanne (niet ’s werelds grootste dierenliefhebber, laat staan dierenknuffelaar) smolt hier helemaal bij weg.
De volgende dag hebben we weer afscheid genomen van Rita en Barry, althans voor nu. We hadden namelijk al langer het plan om na de roodtrip met Stefan voor een aantal dagen terug te komen naar de buurt van Byron Bay om hier lekker aan het strand te relaxen. Nu hebben we afgesproken om dan weer lekker naar Rita en Barry terug te keren en bij hen te verblijven. Helemaal top!
We zijn doorgereden, via een tussenstop in het leuke plaatsje Noosa, naar Hervey Bay. Hier zou de volgende ochtend de 2-daagse tour die we geboekt hadden over Fraser Island beginnen. Fraser Island ligt voor de kust van Hervey Bay en is het grootste zandeiland ter wereld. De doorgaande weg over Fraser Island is 75 mile beach, dat is gewoon het strand, maar er gelden wel verkeersregels zoals een maximale snelheid, en de politie kan er controleren. Ook is 75 mile beach direct een start- en landingsbaan voor vliegtuigen. Als je er rijdt moet je dus ook nog opletten of er niet net een vliegtuig wil landen.
Met de ferry gingen we naar Fraser Island, waar we toen we aan land stapten grote pijlstaartroggen in zee zagen liggen. We werden met een bus rondgereden over het eiland. Op de eerste dag hebben we lekker gebadderd in het mooie Lake McKenzie waarvan het zand van het strand super fijn en wit is. En we hebben over zandduinen gehiked naar Lake Wabby. Van de hike hadden we het behoorlijk warm gekregen dus we sprongen met zijn allen zo het meer in toen we daar aankwamen. Ook goed voor onze huid, want alle kleine visjes in het meer hebben tijdens het badderen al onze dode huidcellen weg gegeten. Die avond hebben we bij het hotel nog een drankje gedronken met wat leuke mensen uit de groep, een Ier en zijn moeder, een Duitse en een Deense met wie wij onze 4-persoonskamer deelden.
De volgende dag zijn we naar Maheno shipwreck gereden, een oud verroest scheepswrak dat op het strand lag. Ook zagen we hier voor het eerst een dingo. Een dingo lijkt op een hond, maar is een Aziatische wolf die hier nog wild op het eiland leeft. Ze kunnen intimiderend zijn maar als je met een groep bent doen ze geen kwaad. Ook zagen we hoe Wez, onze gids (die in lekker plat Australisch ons de oren van de op kletste), een zeeslang terug de zee in schoof met zijn stok. Bij de mooie champaign pools heeft Stefan lekker gebadderd terwijl de ruige golven van de zee de pool weer vulden met nieuw water. En later op de dag hebben we door Eli creek gelopen. Tot onze knieën in het water terwijl aan de wal twee dingo’s stonden te kijken. Het was een leuk tripje. Die avond na het tripje hebben we in een restaurantje in Hervey Bay een hapje gegeten en toen we eenmaal zaten kwamen we erachter dat de eigenaren een aantal jaar geleden het populaire Australische tv-programma My Kitchen Rules hebben gewonnen (voor de liefhebbers: Steph en Dan, de winnaars van het 2013 seizoen). De taco’s smaakten erg goed!
De volgende dag was weer een rijdag, op weg naar Airlie beach. Zo hebben we telkens rijdagen afgewisseld met tripjes-dagen. We hebben die avond op een camping bij Cape Palmerston overnacht en in het veld langs de camping werden we toen we aan kwamen rijden welkom geheten door een aantal kangoeroes! Later op de avond kwam er nog een over de camping gehupt. Leuk! De volgende dag was het niet meer ver rijden naar Airlie Beach. Van hieruit zouden we de volgende 2 dagen een leuk tripje doen naar de Whitsundays. Het was vandaag heet en gelukkig had de camping in Airlie Beach een zwembad waar we direct in zijn geplonst. ’s Avonds hebben we er een aantal kangoeroe-hamburgers op de barbecue gelegd…
Het tripje naar de Whitsundays was heel relaxt. We zijn 2 dagen op een zeilboot verbleven met een groep van 15 man. Het was een uur of 3 varen langs de Whitsunday eilanden naar een baai waar we vannacht zouden verblijven. Hier hebben we leuk gesnorkeld en gekajakt. Dit is al een stuk van het Great Barrier Reef. Het snorkelen was heel leuk met een aantal mooie gekleurde vissen alhoewel we het koraal wel redelijk bleek vonden. Tijdens het kajakken hadden we geluk. We dachten eerst dat we een rots in zee zagen liggen maar toe we dichterbij kwamen bleek het een reuzenschildpad te zijn! Toen we te dichtbij kwamen ging hij onder onze kajak door en was hij zo weg, dieper de zee in.
We hebben de avond gezellig met de groep op de boot doorgebracht en benedendeks in kleine bedstees geslapen. Rik stond alweer om 5 uur boven op het dek, klaar voor de zonsopgang. De motoren van de boot gingen ook om 6 uur aan en terwijl we de baai weer uit vaarden zat inmiddels iedereen op het dek om naar de rest van de zonsopgang te kijken. We waren de enige boot in de omgeving en de lucht kleurde prachtig roze. We zijn deze dag naar Whitehaven beach gevaren. Degenen die hier wilden zwemmen moesten een stingersuit (wetsuit) aan, zoals altijd als je hier wilt snorkelen of zwemmen, zodat de beesten in de zee je niet kunnen steken. In het lage water hier bij Whitehavenbeach zwommen heel veel lemon sharks! Deze haaien waren ongeveer 50 cm lang, grijs/geel van kleur en we hebben met ze gezwommen! Klinkt super stoer, maar zo spannend was het niet, telkens als de haaien tot 2 a 3 meter bij je in de buurt kwamen, bogen ze af en zwommen ze weer ergens anders naartoe. Ook hebben we hier nog een grote pijlstaartrog zien zwemmen, redelijk in de verte. Echt een leuk strandje om even te zwemmen en ook het viewpoint over het strand en Hill Inlet was mooi en we hebben er wat groepsfoto’s gemaakt.
De volgende dag zijn we doorgereden naar Cairns, zo’n 600 km verderop en alweer de laatste lange rit met Lucy de camper! Het was erg heet en de lucht is hier vochtig, dus het was niet erg om de hele dag in de airco te kunnen zitten. ’s Avonds koelt het ook niet veel af en we hebben de laatste paar nachten van de roodtrip met alle ramen en deuren open geslapen. We hadden gevreesd wakker te worden met veel muggenbeten maar opvallend genoeg hebben we daar vrijwel geen last van gehad. Het landschap was hier in het noorden een stuk tropischer dan in de rest van Australië met veel bananenbomen en suikerplantages. We kwamen ook langs Townsville, waar 2 weken geleden nog enorme overstromingen zijn geweest, maar gelukkig was daar niks meer van te merken en konden we zonder vertragingen doorrijden. Grappig was dat toen we al een paar uurtjes op onze camping in Cairns stonden en we nieuwe buren kregen, dat een Duits koppel bleek te zijn die we een paar dagen eerder hadden leren kennen op de zeiltrip naar de Whitsundays! Dat was gezellig en we hebben 2 avondjes leuk met hen gekaart.
De volgende dag in Cairns was alweer de laatste volle dag dat Stefan bij ons was in Australië. We besloten alles uit onze tijd samen te halen en deze dag een tripje naar het Great Barrier Reef te maken. Met een grote boot waar we met misschien wel 70 man op zaten werden we naar het Outer reef gevaren. De boot schommelde goed van alle golven en Lisanne heeft met zo’n 15 anderen haar ontbijt dubbel geproefd in een hoekje achter op het dek… Geen theekransje maar, tja.. een dubbel ontbijt-kransje. Zodra we in onze stingersuits in het water lagen ging het gelukkig weer direct goed. We konden snorkelen en degenen die wilden mochten ook duiken. Stefan en Rik wilden wel het diepe in duiken en Lisanne besloot om lekker te gaan snorkelen. Het koraal was hier mooier dan bij de Whitesundays. Lekker gevarieerd en mooie vissen! Vooral de Frenkies waren mooi. Grote fel blauw-groen-roze gekleurde vissen. Tijdens het duiken hebben Stefan en Rik een Frenkie van dichtbij bekeken en ook tijdens het snorkelen kon je ze heel goed zien. In de middagsessie hebben we met zijn 3en gesnorkeld en zagen we onder een rots nog een hele grote vis van zo’n 1,5 meter. We hebben al met al misschien wel 3 uur in het water gelegen en we vonden het koraal hier echt wel de moeite waard! Super leuk dat we dit nog hebben kunnen doen.
De volgende dag was het helaas alweer tijd om Stefan naar het vliegveld te brengen en de camper in te leveren. Het waren 3 super leuke weken geweest met zijn 3tjes en we hebben ongelooflijk veel kunnen doen en zien. Wel waren we nu even toe aan wat rust en een kamer met airco. Voordat we weer terug naar Goldcoast vlogen om terug naar Rita en Barry te gaan, hebben we eerst nog een paar dagen in Cairns genikst. Ok, we zijn een paar keer naar buiten gegaan (de hitte in) voor wat boodschappen en om even in de lagoon, het openbare zwembad langs het strand, te zwemmen of een hapje te eten, maar dat was het dan ook wel.
Tijdens de vlucht naar Goldcoast konden we vanuit het vliegtuig mooi de Whitsundays zien liggen met Whitehaven beach en de baai waar we overnacht hadden. En een even later konden we ook Fraser Island met zijn 75 mile beach zien liggen.
Op dit moment zijn we weer terug in Pottsville bij Rita en Barry voor in totaal anderhalve week. Daarna zullen we doorreizen naar de Outback om daarna terug te gaan naar Melbourne, ons eindstation in Australië, dat ook het startpunt van onze Australië reis was.
Tot de volgende keer! R&L
Foto’s Byron Bay, Pottsville & Fraser Island
Foto’s Whitsundays & Cairns
