Op de scooter door Tam Coc en Hue

Afgelopen week hebben we de omgeving van de plaatsen Tam Coc en Hue vooral op de scooter ontdekt. Alle Vietnamezen rijden scooter en ze vervoeren er ook de gekste dingen mee. Wij passen precies met zijn tweeën op een scooter, maar sommige families zitten er gewoon met zijn vieren op.

Tam Coc is een klein plaatsje in de buurt van de grotere stad Ninh Binh in Noord-Vietnam, ongeveer 2 uur ten zuiden van Hanoi. Tam Coc is niet veel meer dan een grote straat met veel hotels, winkeltjes en restaurants. We vonden het wel gezellig en het is een ideale uitvalsbasis om de mooie omgeving te ontdekken. Deze omgeving staat ook wel bekend als het Ha Long Bay op land, vanwege de rotsformaties die lijken op de rotsen die bij Ha Long Bay in zee liggen. Ons deed het landschap ook heel erg aan de omgeving van Yangshuo in het zuiden van China denken.

We checkten bij ons hostel tegelijkertijd in met een Israelisch koppel, Motti en Nella, die we de volgende ochtend bij het ontbijt weer spraken. Ze bleken voor de dag dezelfde plannen te hebben als wij, de omgeving verkennen op de scooter en we besloten om er samen op uit te trekken. Eerst zijn we naar een plek gereden waar je in een bamboevlot een rondvaart over de rivier kunt maken, tussen de typerende rotsformaties door. We pasten gezellig met zijn vieren op een bootje en de boot werd geroeid door een Vietnamese vrouw. Bijna alle bootjes hier (en dat waren er veel) werden geroeid door Vietnamese vrouwen, die goed ingepakt waren tegen de zon, lange mouwen, lange pijpen, hoed en een parasol. Heel apart om te zien. Er lagen 4 extra roeispanen in de boot en af en toe hebben we haar een beetje bijgestaan met roeien, maar niet dat ze het nodig had. Het uitzicht vanaf de boot was heel mooi en ook gingen we door een aantal grotten heen (waar we even goed moesten bukken) en konden we een paar keer aan land om tempels langs de route te bekijken.

Vervolgens zijn we verder gereden naar Hoa Lu, een voormalige hoofdstad van Vietnam. Dat was dan wel heel lang geleden (blijkbaar ongeveer 1000 jaar geleden), want het was een klein dorpje en er was niet veel te beleven. We hebben er een paar tempels bekeken en zijn toen verder gereden naar het tempelcomplex bij Bai Dinh pagoda. Daar hadden we in eerste instantie geen hoge verwachtingen bij, we hebben namelijk al het een en ander aan pagoda’s gezien, maar dit was een positieve verrassing. Het tempelcomplex was redelijk groot en we werden met een elektrische auto naar de eerste tempel gereden. Van daaruit konden we door mooie overdekte gangen met heel veel boeddha beelden naar de klokkentoren lopen en naar andere tempelgebouwen om uiteindelijk bij de grote pagoda uit te komen. Je kon in de pagoda de lift naar boven nemen en we vonden het wel komisch dat om de lift te nemen je eerst een aantal trappen op moest lopen. Bovenin was het uitzicht prachtig. Je kon het hele tempelcomplex goed zien liggen en ook zag je de mooie omgeving en de mooie rotsen.

’s Avonds hebben we gezellig Indisch gegeten met Motti en Nella. Eens wat anders dan loempia’s en we vonden het erg lekker. Ook hebben we het een en ander over Israel geleerd, zoals dat Tel Aviv een leuke stad is, Israëliërs dienstplicht hebben (mannen moeten 3 jaar het leger in en vrouwen 2 jaar) en dat je Israëlische toeristen kunt herkennen aan hun sandalen. Sindsdien letten we er soms op en we denken toch al zeker een aantal andere Israëliërs hier gespot te hebben.

De volgende dag hebben we met zijn tweeën op de scooter nog wat andere plaatsen in de omgeving ontdekt. Zo zijn we naar de Bich Dong pagoda geweest, een kleinere pagoda in de rotsen en zijn we naar Bird Valley geweest. Daar hebben we een wandeling gemaakt door het park, hebben we wat ooievaars gespot en door een grot gekropen (die was zo laag dat je niet normaal kon lopen). Ook zijn we daarna naar Mua cave gegaan, daar kon je de rots beklimmen (zo’n 500 traptreden) om vervolgens moe en bezweet van een mooi uitzicht te kunnen genieten.

In de avond was het tijd om verder te trekken en zijn we op de slaapbus gestapt van Tam Coc naar Hue. Hue ligt in het midden van Vietnam en het was een rit van ongeveer 9 uur. De bus kwam blijkbaar al vanuit Hanoi en zat al bijna helemaal vol met mensen die daar opgestapt waren, maar helemaal achterin de bus waren nog wat bedden vrij en tot ons geluk was dat de ‘masterbedroom’. 3 bedden naast elkaar zonder een gangpad ertussen. Niet dat dat een garantie was op een goede nacht maar toch hebben we wel een paar uur kunnen slapen. Vroeg in de ochtend kwamen we aan in Hue en hebben we in ons hostel nog een paar uur extra kunnen slapen.

Hue was tot 1945 de hoofdstad van Vietnam en tijdens de Vietnam oorlog zijn hier bloedige gevechten geweest, want de stad ligt op de grens tussen Zuid- en Noord-Vietnam. Midden in de stad ligt de verboden stad waar vroegere keizers woonden, en ook liggen veel tombes van vroegere keizers rondom de stad. Wij vonden Hue direct al leuk. Het is een grote stad maar net wat minder druk en chaotisch dan Hanoi en naar onze mening iets sfeervoller. Het hielp ook dat ons hostel in een leuk en rustig straatje lag met gezellige restaurantjes en winkeltjes en een paar hotels.

Het was eigenlijk wel te warm om dingen te ondernemen (tegen de 35 graden), maar eenmaal hier wilden we toch graag wat bezichtigen. Te voet hebben we het stadscentrum en de verboden stad bezocht. Een aantal gebouwen in de verboden stad waren gedurende de jaren verwoest maar een groot gedeelte was mooi gerestaureerd. Onze tweede dag in Hue hebben we een scooter via het hostel gehuurd en de omgeving verkend. We zijn langs 2 tomben van vroegere keizers gereden. Die bestonden uit meerdere tempels omgeven door water, bomen of natuur, en achteraan de tombe van de keizer. Het was mooi om te bezichtigen maar na 2 tombes hadden we het ook wel weer gezien, op een gegeven moment gaat alles op elkaar lijken. Via wat binnendoor wegen zijn we verder gereden, o.a. langs een grote begraafplaats. Het leek net een klein stadje want de graven zijn erg groot, net kleine huisjes en het hield maar niet op. Uiteindelijk hebben we nog een pagoda bezocht aan de rand van de stad om ons scooter avontuur vervolgens weer voor gezien te houden. Het uitwaaien was heerlijk maar door de hitte waren we ook wel snel moe.

Twee dagen in Hue waren voor ons genoeg en we zijn daarna via Danang verder gereisd naar Hoi An, wat maar een uur of 3 rijden is zonder tussenstops. We hadden voor een keer een privé auto besteld die ons rechtstreeks naar ons hotel in Hoi An kon brengen. De route tussen Hue en Hoi An scheen namelijk heel mooi te zijn en gaat over een bergpas, de Hai Van Pas. De openbare bus rijdt door een tunnel in plaats van via de pas en met de auto konden we ook nog een paar andere tussenstops maken. Onze eerste stop onderweg was aan de kust bij Lang Co beach. Het was een heel mooi strand waar we even gezeten hebben en onze dragonfruit opgesneden hadden. We zijn helemaal voor dragonfruit gevallen. De vrucht ziet er spectaculair uit met een rode schil en binnenin zit een lekkere witte vrucht met zwarte spikkeltjes. We hadden die in Nederland nog nooit gezien. Toen ging de route via de Hai Van Pas, over de bergen en onderweg zag je de mooie kustlijn met in de verte het strand waar we zojuist gezeten hadden. Vervolgens kwamen we door de grote kustplaats Da Nang. We zijn daar gestopt om Marble Mountain te bezoeken, een grote rots met daarop tempels en verschillende grotten waar je in kan. Een van de grotten vonden we wel indrukwekkend, maar voor de rest was het vooral ook erg heet en met een uurtje hadden we alles wat we wilden zien wel gezien.

Hoi An ligt vlakbij Da Nang en hier zullen we een weekje verblijven aan het strand. Even wat rust nemen en alle ervaringen van de afgelopen tijd laten bezinken, we hebben hier wel naar uit gekeken!

Foto’s Tam Coc & Foto’s Hue

Nog maar 1 week te gaan….

We zitten momenteel een week voor vertrek, 17 juli 2018 is de startdatum van onze wereldreis. Sinds onze laatste post is er veel gebeurd en om die reden is het hoog tijd voor een update.

Het eerste deel van de reis.
Vanaf begin april is met name Lisanne erg druk geweest met plannen en uitstippelen van de reis. Ons idee om te beginnen in Moskou, Rusland en vervolgens met de Trans-Siberië Express naar Mongolië en China te gaan is inmiddels grotendeels gepland. Dit is ook van belang voor de aanvraag van de visums.

De treintickets voor het eerste deel van de Trans-Siberië Express (van Moskou naar Irkutsk, aan het Baikalmeer) zijn binnen. De treintickets voor de doorreis naar Ulaanbatar (Mongolië) en naar Beijing (China) zijn ook aangekocht maar moeten lokaal opgehaald worden bij een agent/partner.

Ook de visa voor Rusland, Mongolië en China zijn gelukkig binnen. Over het algemeen vinden we het leuk om iets te regelen of uit te zoeken voor de reis. Je komt constant tot nieuwe inzichten waarmee je het reisplan bijstelt en concreter maakt.
Maar het regelen van deze drie visa vonden we toch minder leuk. Er komt een behoorlijke rompslomp bij kijken. Voor zowel Rusland als China moet je enorm veel papierwerk aanleveren. Denk bijvoorbeeld aan: je complete reisschema, een uitnodiging voor Rusland, verklaring van je zorgverzekering, werkgeversverklaring en nog een aantal documenten met vooral persoonlijke informatie. Al met al kostte dit best veel tijd en inspanning. Na het verzamelen van alle informatie en daadwerkelijk plannen van de reis hebben we onze paspoorten inclusief de stapel papierwerk verstuurd naar een bureau dat gespecialiseerd is in visum aanvragen (best spannend om je paspoort zomaar op de post te doen). Vervolgens heeft het visumkantoor de visa bij de ambassaden geregeld. Fijn dat de aanvraag zonder problemen is goedgekeurd en we de paspoorten inclusief visa weer terughebben!

Naast het aanvragen van de visa zijn we ook bezig geweest om hostels in Rusland en Mongolië te boeken. Daarnaast hebben we in Mongolië een negen daagse tour geboekt waarbij we de Gobi en Terelj nationale parken gaan bezoeken.

Na Mongolië reizen we met de Trans-Siberië Express door naar Beijing, het eindpunt van de treinreis. Het reisplan in China heeft Lisanne volledig zelf uitgestippeld en inmiddels zijn hier ook treinkaartjes voor besteld. De planning is om vanuit het Noorden af te reizen naar het zuiden. We moeten voor de rondreis in China nog een aantal zaken regelen, we hopen dit komende week te doen, of anders tijdens de reis.

Naast de reis zelf is ook een reisverzekering afgesloten waarbij je 365 dagen aaneengesloten mag reizen. Zo ben je toch enigszins beschermd tegen eventueel onheil. Ook zijn er nog zaken geregeld als inentingen en andere klein maar niet te vergeten belangrijke punten.

In principe hebben we nu alles geregeld om te kunnen vertrekken!

De laatste werkdag… en de laatste puntjes.
Donderdag 28 juni was mijn (Rik) laatste werkdag bij het Servicecentrum MER waar ik inmiddels alweer bijna 4 jaar heb gewerkt op basis van detachering. Daarnaast heb ik afgelopen week op een bijeenkomst van mijn werkgever Qindro ook mijn directe collega’s nog kunnen zien en afscheid kunnen nemen. Het is vreemd om uit de drukke wereld van de ICT te stappen. Met name de gedachte om een langdurige periode niet te werken en anders te gaan leven maakt wel indruk. Ik hoop me dit jaar meer te kunnen gaan focussen op fotografie en filmen, en daarmee de mooie momenten tijdens de reis te kunnen vastleggen.

Ook ik (Lisanne) heb afgelopen vrijdag mijn laatste werkdag gemaakt. Het was wel even gek om afscheid te nemen van de collega’s en het werk waar ik toch ruim 5 jaar met plezier heb doorgebracht.
Komende week hebben we beide vrij om het huis op te ruimen, de laatste kleine dingetjes te regelen, nog wat af te spreken met familie en vrienden, en de tassen te gaan pakken! In mijn hoofd heb ik de backpacks al lang gepakt, maar ik ben benieuwd of alles wat we mee willen nemen er in de praktijk ook in gaat passen en of de tas niet te zwaar wordt. Anders wordt het toch een broek en een shirt minder meenemen. Wat we missen kunnen we tijdens de reis eventueel altijd nog bij kopen.

Onze volgende post staat hopelijk vol met reisverhalen.

Backpack uitrusting

Eenmaal besloten om een wereldreis te gaan maken ga je ook nadenken over alle spullen die je wilt meenemen. Al snel wordt duidelijk dat je een fatsoenlijke basis uitrusting nodig hebt om comfortabel en flexibel te kunnen reizen.
De echte basis die je nodig hebt is een backpack waarin voldoende ruimte beschikbaar is om je kleding, schoenen en andere accessoires mee te nemen. Daarnaast willen we nog een kleine rugzak/backpack meenemen die je op je borst kunt dragen. Dit voor dagtripjes en als cameratas.

Een aantal jaar geleden hebben we al een backpack aangeschaft van Alpine Lowe. Hiervoor zijn we bij een specialist geweest die ons wegwijs heeft gemaakt in de wereld van backpacks. Iedere backpack heeft een andere pasvorm, lendesteunen, inhoud (liters) en tasindeling. Een van de belangrijkste punten is de pasvorm. Zit een backpack direct lekker op je rug of mis je toch iets. Test dit altijd met gewicht in de backpack voor een realistisch beeld. Qua afstellingen zijn nagenoeg alle backpacks op maat in te stellen waardoor de pasvorm goed zou moeten zijn. Zorg ervoor bij het passen dat het gewicht van de tas voornamelijk leunt op de heupen. Hiervoor is het belangrijk dat je de zwaarste spullen in het midden van je backpack opbergt en de lichtere spullen onder of boven in de backpack opbergt. Wat wij tevens belangrijk vinden is dat de compartimenten van de backpack vanuit meerdere punten te bereiken zijn. Zo hoef je niet je hele backpack leeg te halen om die onderbroek die op de bodem ligt te pakken.

Uiteindelijk hebben wij gekozen voor een tweede backpack van Alpine Lowe. Hieronder vind je enige foto’s van beide backpacks:

Backpack 1: Alpine Lowe Manaslu 65+10

                 

Backpack 2: Alpine Lowe Cerro Torre 65+85

Tijdens het speuren naar backpack verhalen zie je vele tips en tricks met betrekking tot de uitrusting/accessoires die bijdragen aan een comfortabele reis. De volgende accessoires denken wij nodig te hebben tijdens onze reis. Hiervoor geldt ook, als we iets missen kunnen we nog altijd onderweg iets kopen.

Multifunctioneel Zakmes, Zaklamp, Powerbank, Mes vork en lepel.


Daarnaast zullen we ook nog twee mokken meenemen waaruit we soep, drinken of een maaltijd zoals noodles kunnen nuttigen.

Ook nemen we een slaapzak, microvezel handdoek en opbergzakken mee. De slaapzak kan altijd van pas komen als er geen of vuil beddengoed beschikbaar is in het hostel, evenals de handdoek. Tevens is de slaapzak zo dun dat deze ook goed kan worden gebruikt tegen muggen die op de loer liggen. De opbergzakken moeten het indelen van de backpack makkelijk maken. Door je kledingstukken te verdelen in meerdere opberzakken hou je alles overzichtelijk en hoef je niet steeds te graaien in je backpack om iets te vinden.

Omdat we tijdens onze reis veel zullen wandelen is het ook belangrijk om goed schoeisel te hebben. Inmiddels maken we al een aantal jaar gebruik van berg/wandelschoenen tijdens onze vakanties en deze zullen dan ook niet ontbreken op onze wereldreis. Daarnaast is het ook goed om stevige wandelsokken mee te nemen die extra steun geven tijdens het wandelen.

 

Voorbereidingen, waar begin je?

Waar begin je nu met het plannen van een wereldreis, er zijn zo veel mogelijkheden! En sinds we besloten hebben om dit te gaan doen, krijgen we zoveel nieuwe ideeën! Er spookt van alles door je hoofd, je droomt over een route, maakt je druk om de reactie van je werkgever, vraagt je af wat er met het huis moet gebeuren, verkopen of verhuren? Veel om over na te denken. Omdat we ergens moeten beginnen hebben we alles op papier gezet en een financieel overzicht opgemaakt. Wat kun je en nog belangrijker wat kun je niet. Wat moet je regelen en waar moet je rekening mee houden. Nadat je inzicht hebt gekregen in je situatie begint het leuke gedeelte, het plannen van de reis.

Op dit moment is het plan om te starten in Moskou, Rusland, om vervolgens met de Trans-Siberië Express te vertrekken richting Mongolië en China. Hierna staan Azië, Australië, Nieuw-Zeeland, Argentinië, Chili (Patagonië) en wellicht nog Afrika op onze wensenlijst. Wanneer we terugrekenen naar het aantal maanden (12 tot 18) dat we ongeveer op reis willen gaan en het aantal landen tellen dat we willen bezoeken lijkt dit een erg druk schema. Daarom is voor nu het plan om de eerste drie landen te plannen aangezien de visa vereisten voor deze landen redelijk strict zijn. Daarna zien we wel waar de reis ons naartoe brengt...

De voorbereidingen zijn in volle gang. Familie, vrienden en onze werkgevers zijn inmiddels volledig op de hoogte van onze plannen en de voorbereidingen zijn zo ver dat we een plan kunnen gaan maken om te vertrekken. De verwachting is dat we binnen nu en drie weken een definitieve datum kunnen bepalen en de eerste tickets kunnen boeken. Ook mogen we ons gelukkig prijzen dat we op zeer korte termijn al een leuk  koppel hebben gevonden dat op ons huis wil passen tijdens onze reis. Onze voorkeur ging uit naar een persoon of koppel waar we zelf een goede band mee hebben, of kennen via vrienden of familie. Een wildvreemde in je huis geeft toch een ander gevoel en je wilt ook dat er zorgvuldig met je spullen wordt omgegaan. Doordat we op deze manier mensen hebben gevonden is het voor ons niet nodig geweest om een externe partij in te schakelen.

Er zijn nog een hoop zaken die geregeld moeten worden. Dit lees je in onze volgende post!

Scroll naar boven

This content is protected