Maand: juli 2018

2018 - 07 - 29 Mongolië 1 reactie

Trans-Mongolië Express traject Irkutsk – Ulaanbaatar

Gisterenochtend zijn we dan wederom op de Trans-Mongolië Express gestapt voor de tweede etappe van de treinreis, namelijk het traject Irkutsk – Ulaanbaatar (de hoofdstad van Mongolië). De reis zou ongeveer 24 uur duren en tegen de avond zouden we de grens met Mongolië over gaan. De dag begon goed want we bleken met twee Nederlandse jongens, Stef en Martijn, in de coupé te zitten. Dat was gezellig! Lekker ook om weer ongecompliceerd Nederlands te kunnen praten. De treinreis was erg mooi en (in tegenstelling tot de treinreis van Moskou naar Irkutsk) erg afwisselend. De trein slingerde door de groene heuvels en na een uur kwamen we bij het Baikalmeer uit waar we een paar uur lang langs hebben gereden. Uit het ene raam het meer en uit het andere raam de groene heuvels met veel bomen. We hebben zelfs nog een paar zeehonden aan het meer zien liggen. Na een paar uur verlieten we het meer en ging de trein zuidwaarts op weg naar Mongolië. Het landschap werd direct anders, wat minder bomen en meer gras en wat geliger. Hier is het klimaat waarschijnlijk wat warmer en iets droger. De zon scheen ook volop de trein in. We hebben vaak met zijn allen voor de half open ramen in de gang van de trein gestaan om van het landschap te genieten en wat frisse lucht mee te pakken.

Deze reis zaten we in een Chinese trein met Chinese provodniks (conducteurs). Alhoewel de indeling van de trein en de coupés hetzelfde waren, zag deze trein er iets anders uit dan de Russische trein van het eerste traject. De Chinese provodniks maakten zich vooral druk om zichzelf en niet om het onderhoud van de trein en de passagiers. Ze waren de hele dag filmpjes aan het kijken en computerspelletjes aan het doen (dat konden we vanuit onze coupé horen). De wc was hier ook wat minder fris en de bedden waren wat harder. Het mooie landschap maakte echter dat we deze treinreis toch leuker vonden dan de vorige.

We hebben weer noedels gegeten in de avond en rond een uur of 20:00 kwamen we bij de grensovergang. Eerst moesten we langs de Russische grens. Hier werd de restauratiewagon afgekoppeld want dat was een Russische wagon en die bleef in Rusland. Toen kwam er een team Russische douanebeambten met grote petten de papieren van alle mensen in de trein controleren. Iedereen moest in zijn coupé blijven zitten. Om de tijd te doden (het duurde even eer ze bij onze coupé waren) hebben we met Stef en Martijn een potje Wizard (kaartspel) gespeeld. Nadat onze paspoorten en visa gecontroleerd waren kwam er een andere beambte langs die ons kort en krachtig commandeerde dat we de coupé uit moesten, en die vervolgens de coupé snel en hardhandig onderzocht op mee gesmokkelde mensen in de opberghokken. We hadden niemand mee gesmokkeld dus het was in orde. Dit schouwspel heeft 2 uur geduurd.

En toen moesten we nog naar de Mongoolse grens. Het was inmiddels donker geworden en het was nog een half uur rijden naar de Mongoolse controlepost. Hier en daar stond prikkeldraad bij de grensovergang en de volle maan scheen. Het had allemaal wel iets spannends! Ook bij de Mongoolse controlepost stonden we een uur of 2 stil. Onze paspoorten werden door een vrouwtje in mantelpak in haar koffertje gestopt en meegenomen. In het kantoor langs het spoor werden de paspoorten en visa waarschijnlijk allemaal gecontroleerd en geregistreerd. Rond middernacht kregen we onze paspoorten terug en reed de trein verder. We zijn direct gaan slapen.
Vanmorgen om 6:30 werden we door de provodnik gewekt want de trein was bijna in Ulaanbaatar. We hadden de tassen de vorige avond al gepakt en we hadden in onze gewone kleren geslapen (zo doe je dat in een trein), dus we waren zo klaar.

Het uitzicht was weer veranderd. Veel groen-gele grasheuvels met hier en daar kuddes koeien of paarden. Ook zag je hier en daar huizen of ronde ger-tenten waarin veel nomaden hier nog wonen. Het is hier weer een hele andere wereld.

Tegen 7 uur naderden we Ulaanbaatar. Het is een grote stad en we zagen veel industrie. Op het station werden we opgewacht door iemand van het hostel, die ons daar in 10 minuten naartoe reed. Vandaag houden we rustdag. Even bijtanken van alle indrukken, kortere nachten en bezichtigingen die we de laatste paar dagen hebben gedaan. En zo kan ook onze elektrische apparatuur even bijtanken.

Morgen gaan we een 9-daagde rondreis door Mongolië maken, georganiseerd vanuit ons hostel. We hebben daar heel veel zin in. We verwachten tijdens de toer niet of nauwelijks bereik of toegang tot internet te hebben, dus ons volgende bericht zal wel even op zich laten wachten.

Veel groetjes, R&L

2018 - 07 - 29 Rusland 3 Opmerkingen

Irkutsk – Lisvyanka (Baikalmeer)

Na de lange treinreis van 4 dagen is het fijn om in Irkutsk weer in een lekker bed te kunnen slapen, internet te hebben, kleren te kunnen wassen, en bovenal is het fijn om lekker te kunnen douchen! We hadden een fijn hostel met gelukkig hele fijne douches. Ook hielp de medewerkster aan de balie, die erg goed Engels praatte, ons fijn, want we hadden de treinkaartjes voor het traject Irkutsk – Ulaanbaatar (Mongolië) nog niet en blijkbaar hadden we die bij aankomst op het station van Irkutsk op moeten halen. Dat stond niet duidelijk in onze papieren vermeld dus dat was even mis gegaan. Gelukkig met dank aan de hostel medewerkster hebben ze de treinkaartjes bij het hostel bezorgd en kunnen we naar Mongolië reizen.

Maar eerst hadden we nog 2 dagen aan het Baikalmeer. Het Baikalmeer is met een maximale diepte van 1642 meter het diepste meer en ook het grootste zoetwaterreservoir ter wereld. Het is 640 km lang, maximaal 80 km breed en is qua oppervlakte ongeveer even groot als België. In de winter kan het helemaal bevriezen. Tot zover de feitjes.

De volgende dag zouden we overnachten in het dorpje Listvyanka, op 60 km van Irkutsk gelegen aan het Baikalmeer. Onze backpacks konden we in het hostel in Irkutsk laten staan want daar zouden we de nacht erna weer verblijven. Lekker licht bepakt met onze kleine rugzakjes hebben we na wat navraag bij verschillende buschauffeurs het busje naar Listvyanka gevonden en een uur later stonden we aan het meer. Bij het uitstappen van de bus is het de gewoonte om de buschauffeur te betalen en zodoende deden we dit ook. We dachten dat we p.p. ongeveer 140 roebel (2 euro) moesten betalen en gaven dan ook tot 2x aan bij de chauffeur dat we met twee personen waren. Maar de chauffeur begreep ons misschien niet en uiteindelijk hebben we maar voor 1 persoon hoeven afrekenen. Lekker goedkoop ritje.

Het was een bewolkte dag met af en toe een regenbui. Al die wolken en mist gaven het meer iets heel mysterieus. Het water van het meer is enorm helder en lekker fris. En ook de lucht was hier heel lekker fris! Dat was een fijne afwisseling na de grote steden-lucht van Moskou en Irkutsk en de lucht van medepassagiers in de trein.

We checkten in bij ons hostel (heel eenvoudig maar wel met een balkon met mooi uitzicht op het meer) en zijn de kade afgelopen om het dorpje te verkennen. Er waren veel kleine marktjes waar ze vis aan het roken waren, een delicatesse uit het Baikalmeer dat in grote aantallen op straat en op de marktjes wordt aangeboden. We hebben lekker rond gestruind, op een markt geschuild voor een regenbui en boodschappen gedaan voor het avondeten en ontbijt. ‘s Avonds hebben we een lekker biertje (de eerste deze reis) op ons balkon gedronken.

De volgende ochtend waren we vroeg wakker en wilden we de kabelbaan (‘s winters doet deze dienst als skilift) opzoeken die leidt naar een uitzichtpunt over het meer. Vandaag was het heerlijk weer, lekker zonnig en we hadden er zin in. De skilift was echter nog niet zo makkelijk te vinden. We zouden eerst naar het geologisch museum moeten lopen op het einde van de straat. Dit was verder dan gedacht en we hebben ons meermaals bedacht of we wel goed zaten en of we niet zouden omkeren. Uiteindelijk lag daar dan toch het museum en bij navraag aan de kassa werd ons verteld dat we ‘gewoon de straat achter het museum moesten aflopen’. Dat gaat slechts goed totdat je op een T-splitsing komt waar geen borden of andere aanwijzingen staan. We waren vroeg op pad en hadden nog geen andere toeristen gezien, totdat een bus Chinezen ons inhaalde (bussen Chinezen kom je ook overal tegen), toen wisten we dat we goed zaten. Het was heerlijk om na een stuk bergop lopen de kabelbaan te kunnen nemen, en het uitzicht bovenop de berg was prachtig! We hebben hier samen met onze Chinese vrienden even zitten genieten en zijn toen het stuk weer naar beneden gelopen.

Rond de middag hebben we de bus terug naar Irkutsk gepakt en hebben we daar, op advies van een Duitse jongen die in België studeerde, vloeiend Vlaams praatte en die we in de bus tegen kwamen, nog een flinke wandeling door bepaalde leuke delen van de stad gemaakt en daar wat gegeten. De rest van de dag hebben we lekker uitgerust en foto’s bewerkt/uitgezocht in ons hostel. Zo nu en dan is het fijn om even te niksen.

Er is tevens een timelapse video van het Kremlin in Moskou toegevoegd op de website.

2018 - 07 - 27 Rusland 3 Opmerkingen

Trans-Mongolië Express, traject Moskou – Irkutsk

Zaterdagavond ging onze lange treinreis van 4 dagen en 4 nachten naar Irkutsk van start. De Trans-Mongolië Express gaat van Moskou via Mongolië uiteindelijk naar Beijing in China. Wij hebben het traject opgedeeld in 3 delen waarvan de reis naar Irkutsk (aan het Baikalmeer) het eerste en het langste deel is.

De trein zou om 00:35 vertrekken, maar we moesten al eerder aanwezig zijn om in te checken. Het was goed dat we ruim op tijd waren, want hier liggen 3 grote stations bij elkaar met heel veel perrons en veel mensen. Bij wat medewerkers aan de balie nagevraagd waar we moesten zijn en na wat moeilijke gezichten (onze tickets waren niet in het Russisch) wezen ze ons uiteindelijk wel de goede richting uit.

We hadden een 4 persoonscoupé met 2 stapelbedden. Wij sliepen in twee bedden boven elkaar. Toen we de coupé binnen kwamen zat er op een van de andere bedden al een vrouw die ons vrolijk “Hello” zei. Gevraagd waar ze vandaan kwam en tot onze grote verbazing was ze gewoon Russische. We hebben haar gevonden! De onderhand enige Russin die goed Engels spreekt, Jelena. Ze woont in Moskou, werkt daar voor een groot internationaal bedrijf en ging haar ouders op het platteland een weekje opzoeken. En ze zat gelukkig bij ons in de coupé. Toen de conducteurs onze treinkaartjes kwamen controleren begrepen die er weinig van (de tickets waren dus niet in het Russisch). Dankzij Jelena die de boel vertaalde was het uiteindelijk toch in orde. Ook heeft ze ons een beetje wegwijs gemaakt in de trein, zoals hoe je de bedden het beste kunt dekken, hoe het fonteintje in de wc werkt (de knop zat verstopt) en meer. Uiteindelijk zijn we die avond kort na vertrek lekker gaan slapen want het was een lange dag geweest.

       

We hebben best aardig geslapen (je wordt lekker in slaap geschud, alhoewel Rik daar af en toe ook een beetje misselijk van werd) en toen we ‘s ochtends wakker werden had de trein er al bijna 500 km opzitten. In totaal is het 5186 km naar Irkutsk. Jelena dekte het kleine tafeltje in de coupé met een vrolijk kleedje voor het ontbijt en zette wat crackers en beleg neer om te delen. Wij hebben ons brood en jam erbij gezet en het was een prima ontbijt. In de wagon zit een kraan met heet water om bijvoorbeeld thee van te zetten, maar verder is er niet veel. We hadden in Moskou boodschappen gedaan zodat we de eerste dagen konden doorkomen met wat brood, fruit, thee, koekjes en noedels (waar je alleen warm water bij hoeft te doen). Verder kun je op de meeste stations wat snacks en water kopen wat we af en toe ook deden en er is een restauratiewagon, een echt restaurantje met een menukaart en al. Daar hebben we op de derde avond lekker aardappelen groente en vlees gegeten, eens iets anders dan noedels.

Jelena heeft ons veel over de omgeving, Rusland en over zichzelf verteld. Helaas was ze op het eind van dag 1 al op haar bestemming. Ook onze andere coupé genoot Alexander, een Rus waar we verder niet echt contact mee hadden stapte eind dag 1 uit, en we kregen daar al snel nieuwe mensen voor terug. Zo ging dat de hele reis door, de meeste reizigers bleven een dag of een nacht zitten en dan stapten ze weer uit en weer nieuwe mensen in. Ook midden in de nacht. Dat maakte soms ook best wat lawaai (tas wegzetten, bed dekken, omkleden, deur open en dicht), maar Lisanne is hier een paar keer helemaal doorheen geslapen. Toen ze na de tweede nacht wakker werd en andere mensen in bed zag liggen was ze in alle slaperigheid even helemaal in de war, totdat Rik even later wist te vertellen dat er midden in de nacht een wissel was geweest. Dat verklaarde. Zo hebben we de afgelopen dagen veel verschillende Russen ontmoet. Met sommigen hadden we nauwelijks contact en met anderen hebben we met behulp van Google Translate wat gesprekjes kunnen voeren. Er was maar een man die we weer graag zagen vertrekken omdat hij wat opdringerig was (hij stapte ‘s nachts op en vertrok gelukkig halverwege de ochtend alweer).

We hebben ons alle dagen best goed kunnen vermaken in de trein. Vooral met kaarten (pesten), puzzelen en uit het raam kijken. Het verbaasde ons dat het landschap het grootste gedeelte van de reis redelijk hetzelfde bleef. Heel veel ongerepte groene natuur met hier en daar een dorpje en af en toe een grotere stad, maar soms ook een uur of nog langer geen enkel huis. De huizen zijn bijna allemaal van hout en hebben golfplaten daken in allerlei kleuren. Ook heeft bijna elk dorp wel een groot houtverwerkingsbedrijf. Er staan ook zoveel bomen. We zagen door de bomen het bos niet meer. De eerste paar dagen herkenden we vooral veel berken. En tussen al het groen staan paarse bloemetjes. In de loop van dag 2 zien we ook steeds meer (gras)vlaktes, waardoor je wat verder kunt kijken. Hoogteverschillen zijn er nauwelijks, pas op de laatste dag gaan we meer tussen de heuvels doorrijden, dat vonden we het mooiste gedeelte. Al met al heel anders dan Moskou dat echt een wereldstad is met veel voorzieningen en luxe in tegenstelling tot wat we op het platteland zagen.

       

Op elke wagon staan twee provodniks, een soort van conducteurs. Zij controleren de kaartjes, geven je beddengoed, geven je ook een seintje als je bijna je eindstation hebt bereikt en verder poetsen ze de wagon zo nu en dan en zorgen dat alles er netjes bij staat. Elke wagon heeft 2 wc’s, en als je doorspoelt, komt je boodschap zo op het spoor terecht. Zodra we een station naderen gaan de wc’s op slot en moet je even wachten tot de trein weer weggereden en buiten het stedelijke gebied is. Anders zouden de stations ook zo gaan stinken. Over stinken gesproken, een douche is er niet. We hebben ons wat gewassen met vochtige doekjes en waren heel blij om in Irkutsk weer even lekker te kunnen douchen.

       

Inmiddels zijn we dus in Irkutsk. We hadden nog mazzel met het vinden van ons hostel. De vrouw waarmee we het laatste stuk in de coupé zaten was de hele reis erg op zichzelf, totdat ze ons hoorde praten over de route die we naar het hostel moesten lopen (5 minuten vanaf het station). Bleek dat zij twee straten verderop woont en ze is toen met ons meegelopen naar het hostel. Als de Russen eenmaal ontdooien zijn ze super aardig.

Inmiddels hebben we nog een paar extra foto’s toegevoegd aan het Moskou album en hebben we de foto’s van de Trans-Mongolië Express, traject Moskou – Irkutsk toegevoegd.

2018 - 07 - 20 Rusland 7 Opmerkingen

Moskou

Onze trip is begonnen! Afgelopen dinsdag ging om 3:15 de wekker. Rik zijn ouders zouden ons naar het vliegveld in Brussel brengen. Om 3:30 ging de deurbel en wij verwachtten Rik zijn ouders die aan de vroege kant waren. Maar nee hoor, het was Ivo die nog even gedag kwam zeggen. Ivo went alvast aan het ‘s nachts opstaan voor als zijn baby er straks is:). Super leuk Ivo! Uiteindelijk hebben Rik’s ouders ons naar Brussel gebracht en zijn we via Chisinau (Moldavië) naar Moskou gevlogen.

In Moskou was het bij aankomst 28 graden. Lekker warm voor ons eerste tripje met de backpacks op de rug en de kleine rugzak op de buik. Het vliegveld van Moskou (Domodedovo) ligt een stuk buiten de stad. Vanaf het vliegveld zijn we met buslijn 308 naar het eerste metro station (Domodedovskaya) gebracht. Opgepropt in een busje zonder airco en letterlijk omringt door backpacks was het behoorlijk zweten en waren we blij als het busje enige vaart maakte om zo een vleugje wind mee te pikken. Vanuit het Metro station tot het eind station Kropotkinskaya zijn we ongeveer 30 minuten onderweg geweest en hebben daarna nog een stukje moeten lopen. We kwamen bezweet maar voldaan bij ons hostel aan. Ons eerste aangezicht van Moskou was de cathedral of Christ the Savior, een mooie grote kerk met ui-vormige goude torentjes. Dat maakt het gezweet toch gedeeltelijk goed.

Onze kamer in het hostel is klein, er past precies een bed (twijfelaar) in en er hangt een spiegeltje, maar het bed slaapt lekker dus is het alles wat we nodig hebben. En in de gezamenlijke keuken hebben we nu al een paar keer gekookt en eten we ons ontbijt.

Op ons gemak hebben we de afgelopen paar dagen Moskou verkend, voornamelijk te voet en af en toe met de metro. Ons hostel ligt aan de rivier Moskva en als je die een kwartier af loopt kom je bij het centrum waar ook het Kremlin ligt. Het Kremlin is een groot ommuurd terrein met verschillende gebouwen. Je moet tickets kopen om naar binnen te mogen. De rij bij de ticketverkoop was gigantisch en we hebben besloten om dat over te slaan. De wachters bij de muren van het Kremlin zien er in eerste instantie streng en gevaarlijk uit, maar als je er iets langer rondloopt merk je al snel dat de sfeer eigenlijk heel relaxt is. Dat geldt eigenlijk voor heel Moskou (althans de buurten die wij bezocht hebben). Ook zijn de meeste Russen erg vriendelijk (waar ons beeld van Russen stiekem toch wat stugger en killer was). Het rode plein is redelijk groot en vol toeristen, maar de bekende Basiliuskathedraal met al zijn vrolijke kleuren is zeker de moeite waard. Ook hebben we het grote warenhuis rym (in het Nederlands GUM) bezocht, een winkelstraat met heel veel lichtjes (die ook overdag aan waren), het Bolshoi theater, het gezellige Arbat street en Gorky park. Af en toe was er een regenbui, maar eigenlijk was dat niet erg omdat hierdoor de temperatuur lekker afkoelde.

Vandaag kwamen we toevallig langs het Hard Rock café en hebben we het onszelf gegund om hier een lekkere hamburger te eten. Dat is toch wel een guilty pleasure van ons, als we in een stad een Hard Rock café tegenkomen, moeten we er even naar binnen. En aangezien we tot nu toe telkens boodschappen hadden gedaan voor ontbijt, lunch en diner (we nemen het budget-reizen serieus), was dit een waardige eerste keer uit eten op reis.

Bij avond is Moskou ook erg mooi, dan zijn de gebouwen mooi verlicht. Rik houdt van nachtfotografie en die kon bij het invallen van de schemering zijn lol niet op. Gelukkig vind Lisanne het meestal niet erg om wel eens een half uur hier en een half uur daar van een of ander uitzicht te genieten, zodat Rik daar zijn timelapses kan maken.

Morgenavond stappen we op de Trans-Siberië, of eigenlijk de Trans-Mongolië Express. De eerste etappe van 4 dagen en 4 nachten gaat naar Irkutsk, aan de andere kant van Rusland, vlakbij het Bailkalmeer waar we woensdagavond aankomen. Daarover later meer.

Moskou vonden we een mooie en schone stad met zijn rood en groene gebouwen, kapellen met ui-vormige torentjes en parken. Het doet aan als een Europese stad al spreken de mensen er geen tot slecht Engels. Wel zijn de mensen vriendelijk en kom je er met handen, voeten en plattegrondjes wel uit. Wat ons verder nog opvalt is dat we zeer weinig Nederlanders sprekende toeristen of andere Europeanen tegenkomen. Wellicht komt dit wel door de visum aanvraag die behoorlijk wat voeten in de aarde heeft. Drie a vier dagen Moskou is voor ons meer dan genoeg en we kijken er nu erg naar uit om andere delen van Rusland te ontdekken.

Kijk ook in de reis galerij voor de eerste foto’s!

Tot snel, R&L

2018 - 07 - 09 Voorbereidingen 3 Opmerkingen

Nog maar 1 week te gaan….

We zitten momenteel een week voor vertrek, 17 juli 2018 is de startdatum van onze wereldreis. Sinds onze laatste post is er veel gebeurd en om die reden is het hoog tijd voor een update.

Het eerste deel van de reis.
Vanaf begin april is met name Lisanne erg druk geweest met plannen en uitstippelen van de reis. Ons idee om te beginnen in Moskou, Rusland en vervolgens met de Trans-Siberië Express naar Mongolië en China te gaan is inmiddels grotendeels gepland. Dit is ook van belang voor de aanvraag van de visums.

De treintickets voor het eerste deel van de Trans-Siberië Express (van Moskou naar Irkutsk, aan het Baikalmeer) zijn binnen. De treintickets voor de doorreis naar Ulaanbatar (Mongolië) en naar Beijing (China) zijn ook aangekocht maar moeten lokaal opgehaald worden bij een agent/partner.

Ook de visa voor Rusland, Mongolië en China zijn gelukkig binnen. Over het algemeen vinden we het leuk om iets te regelen of uit te zoeken voor de reis. Je komt constant tot nieuwe inzichten waarmee je het reisplan bijstelt en concreter maakt.
Maar het regelen van deze drie visa vonden we toch minder leuk. Er komt een behoorlijke rompslomp bij kijken. Voor zowel Rusland als China moet je enorm veel papierwerk aanleveren. Denk bijvoorbeeld aan: je complete reisschema, een uitnodiging voor Rusland, verklaring van je zorgverzekering, werkgeversverklaring en nog een aantal documenten met vooral persoonlijke informatie. Al met al kostte dit best veel tijd en inspanning. Na het verzamelen van alle informatie en daadwerkelijk plannen van de reis hebben we onze paspoorten inclusief de stapel papierwerk verstuurd naar een bureau dat gespecialiseerd is in visum aanvragen (best spannend om je paspoort zomaar op de post te doen). Vervolgens heeft het visumkantoor de visa bij de ambassaden geregeld. Fijn dat de aanvraag zonder problemen is goedgekeurd en we de paspoorten inclusief visa weer terughebben!

Naast het aanvragen van de visa zijn we ook bezig geweest om hostels in Rusland en Mongolië te boeken. Daarnaast hebben we in Mongolië een negen daagse tour geboekt waarbij we de Gobi en Terelj nationale parken gaan bezoeken.

Na Mongolië reizen we met de Trans-Siberië Express door naar Beijing, het eindpunt van de treinreis. Het reisplan in China heeft Lisanne volledig zelf uitgestippeld en inmiddels zijn hier ook treinkaartjes voor besteld. De planning is om vanuit het Noorden af te reizen naar het zuiden. We moeten voor de rondreis in China nog een aantal zaken regelen, we hopen dit komende week te doen, of anders tijdens de reis.

Naast de reis zelf is ook een reisverzekering afgesloten waarbij je 365 dagen aaneengesloten mag reizen. Zo ben je toch enigszins beschermd tegen eventueel onheil. Ook zijn er nog zaken geregeld als inentingen en andere klein maar niet te vergeten belangrijke punten.

In principe hebben we nu alles geregeld om te kunnen vertrekken!

De laatste werkdag… en de laatste puntjes.
Donderdag 28 juni was mijn (Rik) laatste werkdag bij het Servicecentrum MER waar ik inmiddels alweer bijna 4 jaar heb gewerkt op basis van detachering. Daarnaast heb ik afgelopen week op een bijeenkomst van mijn werkgever Qindro ook mijn directe collega’s nog kunnen zien en afscheid kunnen nemen. Het is vreemd om uit de drukke wereld van de ICT te stappen. Met name de gedachte om een langdurige periode niet te werken en anders te gaan leven maakt wel indruk. Ik hoop me dit jaar meer te kunnen gaan focussen op fotografie en filmen, en daarmee de mooie momenten tijdens de reis te kunnen vastleggen.

Ook ik (Lisanne) heb afgelopen vrijdag mijn laatste werkdag gemaakt. Het was wel even gek om afscheid te nemen van de collega’s en het werk waar ik toch ruim 5 jaar met plezier heb doorgebracht.
Komende week hebben we beide vrij om het huis op te ruimen, de laatste kleine dingetjes te regelen, nog wat af te spreken met familie en vrienden, en de tassen te gaan pakken! In mijn hoofd heb ik de backpacks al lang gepakt, maar ik ben benieuwd of alles wat we mee willen nemen er in de praktijk ook in gaat passen en of de tas niet te zwaar wordt. Anders wordt het toch een broek en een shirt minder meenemen. Wat we missen kunnen we tijdens de reis eventueel altijd nog bij kopen.

Onze volgende post staat hopelijk vol met reisverhalen.

2018 - 07 - 09 Voorbereidingen 2 Opmerkingen

Backpack uitrusting

Eenmaal besloten om een wereldreis te gaan maken ga je ook nadenken over alle spullen die je wilt meenemen. Al snel wordt duidelijk dat je een fatsoenlijke basis uitrusting nodig hebt om comfortabel en flexibel te kunnen reizen.
De echte basis die je nodig hebt is een backpack waarin voldoende ruimte beschikbaar is om je kleding, schoenen en andere accessoires mee te nemen. Daarnaast willen we nog een kleine rugzak/backpack meenemen die je op je borst kunt dragen. Dit voor dagtripjes en als cameratas.

Een aantal jaar geleden hebben we al een backpack aangeschaft van Alpine Lowe. Hiervoor zijn we bij een specialist geweest die ons wegwijs heeft gemaakt in de wereld van backpacks. Iedere backpack heeft een andere pasvorm, lendesteunen, inhoud (liters) en tasindeling. Een van de belangrijkste punten is de pasvorm. Zit een backpack direct lekker op je rug of mis je toch iets. Test dit altijd met gewicht in de backpack voor een realistisch beeld. Qua afstellingen zijn nagenoeg alle backpacks op maat in te stellen waardoor de pasvorm goed zou moeten zijn. Zorg ervoor bij het passen dat het gewicht van de tas voornamelijk leunt op de heupen. Hiervoor is het belangrijk dat je de zwaarste spullen in het midden van je backpack opbergt en de lichtere spullen onder of boven in de backpack opbergt. Wat wij tevens belangrijk vinden is dat de compartimenten van de backpack vanuit meerdere punten te bereiken zijn. Zo hoef je niet je hele backpack leeg te halen om die onderbroek die op de bodem ligt te pakken.

Uiteindelijk hebben wij gekozen voor een tweede backpack van Alpine Lowe. Hieronder vind je enige foto’s van beide backpacks:

Backpack 1: Alpine Lowe Manaslu 65+10

                 

Backpack 2: Alpine Lowe Cerro Torre 65+85

Tijdens het speuren naar backpack verhalen zie je vele tips en tricks met betrekking tot de uitrusting/accessoires die bijdragen aan een comfortabele reis. De volgende accessoires denken wij nodig te hebben tijdens onze reis. Hiervoor geldt ook, als we iets missen kunnen we nog altijd onderweg iets kopen.

Multifunctioneel Zakmes, Zaklamp, Powerbank, Mes vork en lepel.


Daarnaast zullen we ook nog twee mokken meenemen waaruit we soep, drinken of een maaltijd zoals noodles kunnen nuttigen.

Ook nemen we een slaapzak, microvezel handdoek en opbergzakken mee. De slaapzak kan altijd van pas komen als er geen of vuil beddengoed beschikbaar is in het hostel, evenals de handdoek. Tevens is de slaapzak zo dun dat deze ook goed kan worden gebruikt tegen muggen die op de loer liggen. De opbergzakken moeten het indelen van de backpack makkelijk maken. Door je kledingstukken te verdelen in meerdere opberzakken hou je alles overzichtelijk en hoef je niet steeds te graaien in je backpack om iets te vinden.

Omdat we tijdens onze reis veel zullen wandelen is het ook belangrijk om goed schoeisel te hebben. Inmiddels maken we al een aantal jaar gebruik van berg/wandelschoenen tijdens onze vakanties en deze zullen dan ook niet ontbreken op onze wereldreis. Daarnaast is het ook goed om stevige wandelsokken mee te nemen die extra steun geven tijdens het wandelen.

 

Scroll naar boven

This content is protected

Terms and Conditions - Cookies Policy - Privacy Policy