Trans-Mongolië Express traject Irkutsk – Ulaanbaatar

Gisterenochtend zijn we dan wederom op de Trans-Mongolië Express gestapt voor de tweede etappe van de treinreis, namelijk het traject Irkutsk – Ulaanbaatar (de hoofdstad van Mongolië). De reis zou ongeveer 24 uur duren en tegen de avond zouden we de grens met Mongolië over gaan. De dag begon goed want we bleken met twee Nederlandse jongens, Stef en Martijn, in de coupé te zitten. Dat was gezellig! Lekker ook om weer ongecompliceerd Nederlands te kunnen praten. De treinreis was erg mooi en (in tegenstelling tot de treinreis van Moskou naar Irkutsk) erg afwisselend. De trein slingerde door de groene heuvels en na een uur kwamen we bij het Baikalmeer uit waar we een paar uur lang langs hebben gereden. Uit het ene raam het meer en uit het andere raam de groene heuvels met veel bomen. We hebben zelfs nog een paar zeehonden aan het meer zien liggen. Na een paar uur verlieten we het meer en ging de trein zuidwaarts op weg naar Mongolië. Het landschap werd direct anders, wat minder bomen en meer gras en wat geliger. Hier is het klimaat waarschijnlijk wat warmer en iets droger. De zon scheen ook volop de trein in. We hebben vaak met zijn allen voor de half open ramen in de gang van de trein gestaan om van het landschap te genieten en wat frisse lucht mee te pakken.

Deze reis zaten we in een Chinese trein met Chinese provodniks (conducteurs). Alhoewel de indeling van de trein en de coupés hetzelfde waren, zag deze trein er iets anders uit dan de Russische trein van het eerste traject. De Chinese provodniks maakten zich vooral druk om zichzelf en niet om het onderhoud van de trein en de passagiers. Ze waren de hele dag filmpjes aan het kijken en computerspelletjes aan het doen (dat konden we vanuit onze coupé horen). De wc was hier ook wat minder fris en de bedden waren wat harder. Het mooie landschap maakte echter dat we deze treinreis toch leuker vonden dan de vorige.

We hebben weer noedels gegeten in de avond en rond een uur of 20:00 kwamen we bij de grensovergang. Eerst moesten we langs de Russische grens. Hier werd de restauratiewagon afgekoppeld want dat was een Russische wagon en die bleef in Rusland. Toen kwam er een team Russische douanebeambten met grote petten de papieren van alle mensen in de trein controleren. Iedereen moest in zijn coupé blijven zitten. Om de tijd te doden (het duurde even eer ze bij onze coupé waren) hebben we met Stef en Martijn een potje Wizard (kaartspel) gespeeld. Nadat onze paspoorten en visa gecontroleerd waren kwam er een andere beambte langs die ons kort en krachtig commandeerde dat we de coupé uit moesten, en die vervolgens de coupé snel en hardhandig onderzocht op mee gesmokkelde mensen in de opberghokken. We hadden niemand mee gesmokkeld dus het was in orde. Dit schouwspel heeft 2 uur geduurd.

En toen moesten we nog naar de Mongoolse grens. Het was inmiddels donker geworden en het was nog een half uur rijden naar de Mongoolse controlepost. Hier en daar stond prikkeldraad bij de grensovergang en de volle maan scheen. Het had allemaal wel iets spannends! Ook bij de Mongoolse controlepost stonden we een uur of 2 stil. Onze paspoorten werden door een vrouwtje in mantelpak in haar koffertje gestopt en meegenomen. In het kantoor langs het spoor werden de paspoorten en visa waarschijnlijk allemaal gecontroleerd en geregistreerd. Rond middernacht kregen we onze paspoorten terug en reed de trein verder. We zijn direct gaan slapen.
Vanmorgen om 6:30 werden we door de provodnik gewekt want de trein was bijna in Ulaanbaatar. We hadden de tassen de vorige avond al gepakt en we hadden in onze gewone kleren geslapen (zo doe je dat in een trein), dus we waren zo klaar.

Het uitzicht was weer veranderd. Veel groen-gele grasheuvels met hier en daar kuddes koeien of paarden. Ook zag je hier en daar huizen of ronde ger-tenten waarin veel nomaden hier nog wonen. Het is hier weer een hele andere wereld.

Tegen 7 uur naderden we Ulaanbaatar. Het is een grote stad en we zagen veel industrie. Op het station werden we opgewacht door iemand van het hostel, die ons daar in 10 minuten naartoe reed. Vandaag houden we rustdag. Even bijtanken van alle indrukken, kortere nachten en bezichtigingen die we de laatste paar dagen hebben gedaan. En zo kan ook onze elektrische apparatuur even bijtanken.

Morgen gaan we een 9-daagde rondreis door Mongolië maken, georganiseerd vanuit ons hostel. We hebben daar heel veel zin in. We verwachten tijdens de toer niet of nauwelijks bereik of toegang tot internet te hebben, dus ons volgende bericht zal wel even op zich laten wachten.

Veel groetjes, R&L