De eerste paar dagen in een nieuw land zijn altijd leuk, dan zit je middenin de cultuurshock. Zo was het heel grappig om de eerste paar dagen in Tokyo allemaal afbeeldingen van sumo worstelaars te zien (ons hostel lag in de wijk Ryokan, niet ver van een grote sumo worstel arena), alle animatiefiguren in winkels en op de gekste plekken op straat (zelfs op de borden van de wegwerkzaamheden staan animatiefiguren afgebeeld), voor het eerst een geisha zien lopen was leuk en ook de eerste keer naar een Japans toilet was een ervaring. Ten eerste is de bril verwarmd en daarnaast heb je een panel met allemaal knopjes die je kunt bedienen. Een knopje om de boel schoon te sproeien, een knopje om de straal naar voren of naar achteren bij te stellen, een knopje om de temperatuur aan te passen en een knopje om de boel droog te blazen. Lisanne moest haar best doen om die eerste keer in een Japans openbaar toilet niet hard in een lachen uit te barsten. Tot zover de Japanse toiletervaring. In ieder geval beter dan de Chinese of Mongoolse toiletervaring.
Ook was het leuk om ons onder de Japanners te begeven. We vonden de Japanners heel erg vriendelijk, behulpzaam, en soms een beetje afwachtend. Doordeweeks zien de Japanners in de metro of de trein er allemaal super netjes uit, alle mannen in pak en vrouwen in een rok of jurk met pantykousjes en nette schoentjes. Maar daarbuiten kunnen ze behoorlijk gek zijn, denken we, gezien alle karaokebars, gokhallen, en andere gelegenheden met allemaal lichtjes, muziekjes, animatiefiguren etc. Sommige straten zijn een grote kermis.
Onze eerste dagen in Tokyo stonden niet zo zeer in het teken van de toerist uithangen, maar in het vinden van een nieuwe cameratas voor Rik. Zijn huidige is aan het verslijten, de hengsels beginnen los te laten en de rits is kapot. Dat krijg je als je hem zo intensief elke dag gebruikt zoals de afgelopen maanden. Ik durf wel te zeggen dat we bijna iedere camerawinkel in Tokyo gehad hebben (en dat zijn er veel!). Na een paar winkels wist Rik wel welke tas hij wilde, maar de tas bestond uit een aparte buitenkant en binnenkant. En toen we de buitenkant eindelijk gevonden hadden, had diezelfde winkel geen binnenkant. We hebben nog een sprintje getrokken naar de laatste camerawinkel van de dag om er precies voor sluitingstijd te zijn, en gelukkig hadden ze daar de binnenkant. Missie geslaagd.
We hebben zo al veel van Tokyo gezien, rustige wijken waar bijna geen toeristen komen, business wijken, winkelstraten en de drukke toeristische kermisachtige straten met allerlei lichtjes, muziekjes, toeters en bellen. Toen we er toch in de buurt waren (omdat vlakbij een camerawinkel lag) zijn we naar de 40e verdieping van het Tokyo Metropolitan Government building gegaan voor een mooi uitzicht over de grote stad. Tokyo is enorm groot, als je de hele agglomeratie neemt, dus inclusief alle aangrenzende (voor)steden, dan is het met ruim 30 miljoen inwoners de een-na-grootste agglomeratie ter wereld (na het Chinese Guangzhou). Overal om ons heen was bebouwing te zien. Ook hebben we het Imperial Palace in Tokyo bezocht met zijn mooie tuinen (ook daar lag een camerawinkel in de buurt). De bomen in het park stonden goed in de knoppen maar er was nog maar nauwelijks bloesem te zien. Het kan toch niet lang meer duren voordat de kersenbloesem doorkomt…
Het Japanse eten is over het algemeen erg lekker. We hebben al heel wat udon noedelsoep, tempura en sushi gegeten. Niet alle gekke rijst- en vis hapjes die we in kraampjes op straat zien, zien er even lekker uit, maar de sushi bevalt erg goed. In de supermarkt kun je voor een paar euro een bakje met sushi krijgen, een stukje goedkoper dan in Nederland, en het is lekker. Zo hebben we al een heel aantal avonden sushi op onze kamer gegeten of ’s middags buiten op een bankje als lunch (en zelfs een keer sushi als ontbijt, want de restjes van de vorige avond moesten op voor we verder gingen reizen). Een keer zijn we naar een sushi restaurant geweest. We zaten met een kop groene thee aan de bar en konden precies zien hoe de 2 koks vliegensvlug de sushi’s maakten en de sashimi’s sneden. Echt vakwerk!
Andere must-see’s in Tokyo hebben we voor nu overgeslagen, want we zijn van plan om hier over een paar weken weer terug te komen. Eerst reizen we naar het zuiden van Honshu, het grootste eiland van Japan, om dan langzaam onze weg terug omhoog te reizen, terug naar Tokyo. Het bloesemseizoen begint iets eerder in het zuiden en zo hopen we een beetje met het bloesemseizoen mee te kunnen reizen. We hebben een treinkaart voor 21 dagen (Japan Rail Pass) en kunnen daarmee door heel Japan met de trein reizen. De Japanse ’shinkansen’ (sneltrein) staat erom bekend dat ze heel snel (tot ongeveer 300 km/uur) en super stipt is. Klein nadeel van reizen met de trein voor ons is dat we best veel met onze tassen aan het slepen zijn: van hotel naar treinstation, overstappen van de ene trein op de volgende trein en lopen naar het volgende hotel. Over het algemeen zoeken we altijd accomodaties uit die niet te ver weg van een trein- of metrostation liggen, maar toch is het best veel gezeul. En onze tassen zijn niet lichter geworden sinds het begin van onze reis. Wel een paar kilo zwaarder. Slepen met de backpack is een van de weinige dingen aan het reizen dat we langzaam wel moe beginnen te worden.
Na Tokyo zijn we naar het stadje Himeji gereisd een uur of 4 reizen. Van hieruit konden we het zuidelijke deel van Honshu verkennen. We waren een beetje verbaasd hoe ongelooflijk volgebouwd dit deel van Japan is. De hele reis van Tokyo naar Himeji zagen we alleen maar stad, na stad, na stad. In de verte konden we wat bergen zien liggen, maar dat is het enige beetje natuur dat we gezien hebben. Na een aantal dagen in de stad beseffen we altijd dat we toch meer van de natuur houden dan van de grote steden.
Himeji zelf staat bekend om Himeji Castle. Een heel mooi traditioneel Japans kasteel van 6 verdiepingen met mooie aangelegde Japanse tuinen eromheen. We konden ook in het kasteel, maar moesten wel onze schoenen uit doen om de mooie houten vloeren niet te beschadigen. Het weer was hier ook redelijk vergelijkbaar met Nederland (denken we). Het schommelde zo tussen de 11 en 17 graden. Best fris 11 graden! We hebben de sjaal en handschoenen van onder uit de backpack weer eens tevoorschijn getoverd.
Vanuit Himeji hebben we ook een dagtipje gemaakt naar het stadje Onomichi. Hier hebben we een deel van de tempel walk gelopen. Een hele leuke wandeling door de smalle straatjes van het dorpje, dat tegen een heuvel is opgebouwd, langs verschillende mooie tempels. De eerste bomen stonden er al voorzichtig in de mooie roze kersenbloesems. We werden er al voorzichtig enthousiast van.
Vanuit Himeji hebben we tenslotte nog een dagtipje gemaakt naar Hiroshima en Miyajima. Miyajima is een eilandje voor de kust van Hiroshima en staat bekend om de iconische rode toegangspoort, ook wel Torii genoemd, in het water voor de kust. Met de trein en de ferry konden we er komen. Samen met een aantal bootladingen andere toeristen hebben we foto’s staan maken van de rode poort en hebben we het tempelcomplex op het eilandje bezocht. We zagen hier ook een mooi bruidspaar. Het bruidje was traditioneel als een geisha in een prachtige rode kimono gekleed en met prachtig groot opgestoken en versierd haar. Ook alle bruidsmeisjes hadden mooie kimono’s aan. Rik vroeg of hij ze op de foto mocht zetten en we geloven dat ze dat wel leuk vonden. Rik was wel in zijn nopjes toen de dames toestemde om op de foto te gaan.
Na Miyajima hebben we het centrum van Hiroshima bezocht. Hier zagen we de Atomic Bomb Dome, een van de weinige gebouwen die de atoomboom heeft overleefd, terwijl het bijna direct in het epicentrum van de ontploffing van de bom stond. Maar met name het memorial museum was erg indrukwekkend. We vonden dat het verhaal over de atoombom er ook heel smaakvol werd verteld, voor zover dat dat mogelijk is althans. Met mooie indrukwekkende grote foto’s van Hiroshima voor en na de bom bijvoorbeeld.
Inmiddels hadden we al in de gaten gekregen dat het vinden van betaalbare accomodaties in Japan in deze periode helemaal niet makkelijk is. Veel lastiger dan in Australië en Nieuw-Zeeland bijvoorbeeld. In Himeji hadden we met wat geluk een goede aanbieding gevonden van een mooie hotelkamer voor een zacht prijsje. Maar in Kyoto en Osaka, waar we na Himeji naartoe wilden gaan, was dat lastiger. In Kyoto waren de accomodaties heel duur, dus we besloten in het goedkopere Osaka te verblijven. Met de trein is het slechts 20 minuten van Osaka naar Kyoto, en ook andere stadjes zoals Nara en Mount Koya liggen redelijk dichtbij, dus dan zouden we vanuit Osaka wat dagtrapjes kunnen maken. Onze hotelkamer in Osaka was klein en typisch Japans: een rieten vloer met daarop 2 futons (soort van matrasjes) waar we op konden slapen. Het sliep wat harder dan een normaal bed en het hotel was ook nog eens heel gehorig. Zelfs met de oordopjes in hebben we hier niet fantastisch geslapen. We hebben daarom weer eens iets gedaan wat we al een tijd niet meer echt gedaan hebben: vooruit plannen. We hebben (met wat moeite) alle hotels voor de komende 2 weken nu vastgelegd, in de hoop nog wat leuke betaalbare accomodaties te kunnen vinden. Naast Booking.com en Agoda gebruiken we ook regelmatig Airbnb om accommodaties te boeken. Wat erg leuk is omdat je zo de locals leert kennen en die geven vaak goede tips en zijn erg gastvrij.
Osaka zelf is vooral een grote stad, het is na Tokyo de grootste stad van Japan, maar het heeft niet veel interessante dingen om te bezoeken. We zijn door het drukke winkelcentrum bij de drukste straat Dotonbori gelopen. We keken onze ogen uit naar alle mensen, winkeltjes en gekke eettentjes. We hebben ons gewaagd aan een ‘cheesedog’, een hotdog maar dan anders: een worst op een stokje met daaromheen een dikke laag kaas, daaromheen een laag deeg met daarin kleine frietjes en daar overheen een laagje suiker. En om het af te toppen kon je er nog een sausje overheen gieten ook. Vreemd genoeg smaakte het best lekker.
Vanuit Osaka hebben we eerst een dagtipje gemaakt naar Nara. Nara was in de 8e eeuw de hoofdstad van Japan. Het heeft nog veel mooie oude tempels. We hebben op een mooie zonnige dag een leuke wandeling gemaakt langs alle tempels en pleintjes waar de herten iedereen om koekjes vroegen. Onder andere hebben we de Kofuku-ji tempel en de Todai-ji tempel bezocht. Die laatste is een enorm houten bouwwerk met daarin een grote bronzen boeddha van 15 meter hoog. Ook de Kasuga Tasha shrine was erg mooi. Die bestond uit fel rode gebouwen met heel veel mooie lampions.
Tot zover onze eerste dagen in het gekke Japan. Hieronder de foto’s. We hebben de foto’s van sommige steden samengevoegd omdat het anders wel erg veel mapjes met foto’s gaan worden.
Groetjes R&L
Foto’s Tokyo & Himeji
Foto’s Hiroshima & Onomichi
Foto’s Osaka & Nara
