Irkutsk – Lisvyanka (Baikalmeer)

Na de lange treinreis van 4 dagen is het fijn om in Irkutsk weer in een lekker bed te kunnen slapen, internet te hebben, kleren te kunnen wassen, en bovenal is het fijn om lekker te kunnen douchen! We hadden een fijn hostel met gelukkig hele fijne douches. Ook hielp de medewerkster aan de balie, die erg goed Engels praatte, ons fijn, want we hadden de treinkaartjes voor het traject Irkutsk – Ulaanbaatar (Mongolië) nog niet en blijkbaar hadden we die bij aankomst op het station van Irkutsk op moeten halen. Dat stond niet duidelijk in onze papieren vermeld dus dat was even mis gegaan. Gelukkig met dank aan de hostel medewerkster hebben ze de treinkaartjes bij het hostel bezorgd en kunnen we naar Mongolië reizen.

Maar eerst hadden we nog 2 dagen aan het Baikalmeer. Het Baikalmeer is met een maximale diepte van 1642 meter het diepste meer en ook het grootste zoetwaterreservoir ter wereld. Het is 640 km lang, maximaal 80 km breed en is qua oppervlakte ongeveer even groot als België. In de winter kan het helemaal bevriezen. Tot zover de feitjes.

De volgende dag zouden we overnachten in het dorpje Listvyanka, op 60 km van Irkutsk gelegen aan het Baikalmeer. Onze backpacks konden we in het hostel in Irkutsk laten staan want daar zouden we de nacht erna weer verblijven. Lekker licht bepakt met onze kleine rugzakjes hebben we na wat navraag bij verschillende buschauffeurs het busje naar Listvyanka gevonden en een uur later stonden we aan het meer. Bij het uitstappen van de bus is het de gewoonte om de buschauffeur te betalen en zodoende deden we dit ook. We dachten dat we p.p. ongeveer 140 roebel (2 euro) moesten betalen en gaven dan ook tot 2x aan bij de chauffeur dat we met twee personen waren. Maar de chauffeur begreep ons misschien niet en uiteindelijk hebben we maar voor 1 persoon hoeven afrekenen. Lekker goedkoop ritje.

Het was een bewolkte dag met af en toe een regenbui. Al die wolken en mist gaven het meer iets heel mysterieus. Het water van het meer is enorm helder en lekker fris. En ook de lucht was hier heel lekker fris! Dat was een fijne afwisseling na de grote steden-lucht van Moskou en Irkutsk en de lucht van medepassagiers in de trein.

We checkten in bij ons hostel (heel eenvoudig maar wel met een balkon met mooi uitzicht op het meer) en zijn de kade afgelopen om het dorpje te verkennen. Er waren veel kleine marktjes waar ze vis aan het roken waren, een delicatesse uit het Baikalmeer dat in grote aantallen op straat en op de marktjes wordt aangeboden. We hebben lekker rond gestruind, op een markt geschuild voor een regenbui en boodschappen gedaan voor het avondeten en ontbijt. ‘s Avonds hebben we een lekker biertje (de eerste deze reis) op ons balkon gedronken.

De volgende ochtend waren we vroeg wakker en wilden we de kabelbaan (‘s winters doet deze dienst als skilift) opzoeken die leidt naar een uitzichtpunt over het meer. Vandaag was het heerlijk weer, lekker zonnig en we hadden er zin in. De skilift was echter nog niet zo makkelijk te vinden. We zouden eerst naar het geologisch museum moeten lopen op het einde van de straat. Dit was verder dan gedacht en we hebben ons meermaals bedacht of we wel goed zaten en of we niet zouden omkeren. Uiteindelijk lag daar dan toch het museum en bij navraag aan de kassa werd ons verteld dat we ‘gewoon de straat achter het museum moesten aflopen’. Dat gaat slechts goed totdat je op een T-splitsing komt waar geen borden of andere aanwijzingen staan. We waren vroeg op pad en hadden nog geen andere toeristen gezien, totdat een bus Chinezen ons inhaalde (bussen Chinezen kom je ook overal tegen), toen wisten we dat we goed zaten. Het was heerlijk om na een stuk bergop lopen de kabelbaan te kunnen nemen, en het uitzicht bovenop de berg was prachtig! We hebben hier samen met onze Chinese vrienden even zitten genieten en zijn toen het stuk weer naar beneden gelopen.

Rond de middag hebben we de bus terug naar Irkutsk gepakt en hebben we daar, op advies van een Duitse jongen die in België studeerde, vloeiend Vlaams praatte en die we in de bus tegen kwamen, nog een flinke wandeling door bepaalde leuke delen van de stad gemaakt en daar wat gegeten. De rest van de dag hebben we lekker uitgerust en foto’s bewerkt/uitgezocht in ons hostel. Zo nu en dan is het fijn om even te niksen.

Er is tevens een timelapse video van het Kremlin in Moskou toegevoegd op de website.

Trans-Mongolië Express, traject Moskou – Irkutsk

Zaterdagavond ging onze lange treinreis van 4 dagen en 4 nachten naar Irkutsk van start. De Trans-Mongolië Express gaat van Moskou via Mongolië uiteindelijk naar Beijing in China. Wij hebben het traject opgedeeld in 3 delen waarvan de reis naar Irkutsk (aan het Baikalmeer) het eerste en het langste deel is.

De trein zou om 00:35 vertrekken, maar we moesten al eerder aanwezig zijn om in te checken. Het was goed dat we ruim op tijd waren, want hier liggen 3 grote stations bij elkaar met heel veel perrons en veel mensen. Bij wat medewerkers aan de balie nagevraagd waar we moesten zijn en na wat moeilijke gezichten (onze tickets waren niet in het Russisch) wezen ze ons uiteindelijk wel de goede richting uit.

We hadden een 4 persoonscoupé met 2 stapelbedden. Wij sliepen in twee bedden boven elkaar. Toen we de coupé binnen kwamen zat er op een van de andere bedden al een vrouw die ons vrolijk “Hello” zei. Gevraagd waar ze vandaan kwam en tot onze grote verbazing was ze gewoon Russische. We hebben haar gevonden! De onderhand enige Russin die goed Engels spreekt, Jelena. Ze woont in Moskou, werkt daar voor een groot internationaal bedrijf en ging haar ouders op het platteland een weekje opzoeken. En ze zat gelukkig bij ons in de coupé. Toen de conducteurs onze treinkaartjes kwamen controleren begrepen die er weinig van (de tickets waren dus niet in het Russisch). Dankzij Jelena die de boel vertaalde was het uiteindelijk toch in orde. Ook heeft ze ons een beetje wegwijs gemaakt in de trein, zoals hoe je de bedden het beste kunt dekken, hoe het fonteintje in de wc werkt (de knop zat verstopt) en meer. Uiteindelijk zijn we die avond kort na vertrek lekker gaan slapen want het was een lange dag geweest.

       

We hebben best aardig geslapen (je wordt lekker in slaap geschud, alhoewel Rik daar af en toe ook een beetje misselijk van werd) en toen we ‘s ochtends wakker werden had de trein er al bijna 500 km opzitten. In totaal is het 5186 km naar Irkutsk. Jelena dekte het kleine tafeltje in de coupé met een vrolijk kleedje voor het ontbijt en zette wat crackers en beleg neer om te delen. Wij hebben ons brood en jam erbij gezet en het was een prima ontbijt. In de wagon zit een kraan met heet water om bijvoorbeeld thee van te zetten, maar verder is er niet veel. We hadden in Moskou boodschappen gedaan zodat we de eerste dagen konden doorkomen met wat brood, fruit, thee, koekjes en noedels (waar je alleen warm water bij hoeft te doen). Verder kun je op de meeste stations wat snacks en water kopen wat we af en toe ook deden en er is een restauratiewagon, een echt restaurantje met een menukaart en al. Daar hebben we op de derde avond lekker aardappelen groente en vlees gegeten, eens iets anders dan noedels.

Jelena heeft ons veel over de omgeving, Rusland en over zichzelf verteld. Helaas was ze op het eind van dag 1 al op haar bestemming. Ook onze andere coupé genoot Alexander, een Rus waar we verder niet echt contact mee hadden stapte eind dag 1 uit, en we kregen daar al snel nieuwe mensen voor terug. Zo ging dat de hele reis door, de meeste reizigers bleven een dag of een nacht zitten en dan stapten ze weer uit en weer nieuwe mensen in. Ook midden in de nacht. Dat maakte soms ook best wat lawaai (tas wegzetten, bed dekken, omkleden, deur open en dicht), maar Lisanne is hier een paar keer helemaal doorheen geslapen. Toen ze na de tweede nacht wakker werd en andere mensen in bed zag liggen was ze in alle slaperigheid even helemaal in de war, totdat Rik even later wist te vertellen dat er midden in de nacht een wissel was geweest. Dat verklaarde. Zo hebben we de afgelopen dagen veel verschillende Russen ontmoet. Met sommigen hadden we nauwelijks contact en met anderen hebben we met behulp van Google Translate wat gesprekjes kunnen voeren. Er was maar een man die we weer graag zagen vertrekken omdat hij wat opdringerig was (hij stapte ‘s nachts op en vertrok gelukkig halverwege de ochtend alweer).

We hebben ons alle dagen best goed kunnen vermaken in de trein. Vooral met kaarten (pesten), puzzelen en uit het raam kijken. Het verbaasde ons dat het landschap het grootste gedeelte van de reis redelijk hetzelfde bleef. Heel veel ongerepte groene natuur met hier en daar een dorpje en af en toe een grotere stad, maar soms ook een uur of nog langer geen enkel huis. De huizen zijn bijna allemaal van hout en hebben golfplaten daken in allerlei kleuren. Ook heeft bijna elk dorp wel een groot houtverwerkingsbedrijf. Er staan ook zoveel bomen. We zagen door de bomen het bos niet meer. De eerste paar dagen herkenden we vooral veel berken. En tussen al het groen staan paarse bloemetjes. In de loop van dag 2 zien we ook steeds meer (gras)vlaktes, waardoor je wat verder kunt kijken. Hoogteverschillen zijn er nauwelijks, pas op de laatste dag gaan we meer tussen de heuvels doorrijden, dat vonden we het mooiste gedeelte. Al met al heel anders dan Moskou dat echt een wereldstad is met veel voorzieningen en luxe in tegenstelling tot wat we op het platteland zagen.

       

Op elke wagon staan twee provodniks, een soort van conducteurs. Zij controleren de kaartjes, geven je beddengoed, geven je ook een seintje als je bijna je eindstation hebt bereikt en verder poetsen ze de wagon zo nu en dan en zorgen dat alles er netjes bij staat. Elke wagon heeft 2 wc’s, en als je doorspoelt, komt je boodschap zo op het spoor terecht. Zodra we een station naderen gaan de wc’s op slot en moet je even wachten tot de trein weer weggereden en buiten het stedelijke gebied is. Anders zouden de stations ook zo gaan stinken. Over stinken gesproken, een douche is er niet. We hebben ons wat gewassen met vochtige doekjes en waren heel blij om in Irkutsk weer even lekker te kunnen douchen.

       

Inmiddels zijn we dus in Irkutsk. We hadden nog mazzel met het vinden van ons hostel. De vrouw waarmee we het laatste stuk in de coupé zaten was de hele reis erg op zichzelf, totdat ze ons hoorde praten over de route die we naar het hostel moesten lopen (5 minuten vanaf het station). Bleek dat zij twee straten verderop woont en ze is toen met ons meegelopen naar het hostel. Als de Russen eenmaal ontdooien zijn ze super aardig.

Inmiddels hebben we nog een paar extra foto’s toegevoegd aan het Moskou album en hebben we de foto’s van de Trans-Mongolië Express, traject Moskou – Irkutsk toegevoegd.

Moskou

Onze trip is begonnen! Afgelopen dinsdag ging om 3:15 de wekker. Rik zijn ouders zouden ons naar het vliegveld in Brussel brengen. Om 3:30 ging de deurbel en wij verwachtten Rik zijn ouders die aan de vroege kant waren. Maar nee hoor, het was Ivo die nog even gedag kwam zeggen. Ivo went alvast aan het ‘s nachts opstaan voor als zijn baby er straks is:). Super leuk Ivo! Uiteindelijk hebben Rik’s ouders ons naar Brussel gebracht en zijn we via Chisinau (Moldavië) naar Moskou gevlogen.

In Moskou was het bij aankomst 28 graden. Lekker warm voor ons eerste tripje met de backpacks op de rug en de kleine rugzak op de buik. Het vliegveld van Moskou (Domodedovo) ligt een stuk buiten de stad. Vanaf het vliegveld zijn we met buslijn 308 naar het eerste metro station (Domodedovskaya) gebracht. Opgepropt in een busje zonder airco en letterlijk omringt door backpacks was het behoorlijk zweten en waren we blij als het busje enige vaart maakte om zo een vleugje wind mee te pikken. Vanuit het Metro station tot het eind station Kropotkinskaya zijn we ongeveer 30 minuten onderweg geweest en hebben daarna nog een stukje moeten lopen. We kwamen bezweet maar voldaan bij ons hostel aan. Ons eerste aangezicht van Moskou was de cathedral of Christ the Savior, een mooie grote kerk met ui-vormige goude torentjes. Dat maakt het gezweet toch gedeeltelijk goed.

Onze kamer in het hostel is klein, er past precies een bed (twijfelaar) in en er hangt een spiegeltje, maar het bed slaapt lekker dus is het alles wat we nodig hebben. En in de gezamenlijke keuken hebben we nu al een paar keer gekookt en eten we ons ontbijt.

Op ons gemak hebben we de afgelopen paar dagen Moskou verkend, voornamelijk te voet en af en toe met de metro. Ons hostel ligt aan de rivier Moskva en als je die een kwartier af loopt kom je bij het centrum waar ook het Kremlin ligt. Het Kremlin is een groot ommuurd terrein met verschillende gebouwen. Je moet tickets kopen om naar binnen te mogen. De rij bij de ticketverkoop was gigantisch en we hebben besloten om dat over te slaan. De wachters bij de muren van het Kremlin zien er in eerste instantie streng en gevaarlijk uit, maar als je er iets langer rondloopt merk je al snel dat de sfeer eigenlijk heel relaxt is. Dat geldt eigenlijk voor heel Moskou (althans de buurten die wij bezocht hebben). Ook zijn de meeste Russen erg vriendelijk (waar ons beeld van Russen stiekem toch wat stugger en killer was). Het rode plein is redelijk groot en vol toeristen, maar de bekende Basiliuskathedraal met al zijn vrolijke kleuren is zeker de moeite waard. Ook hebben we het grote warenhuis rym (in het Nederlands GUM) bezocht, een winkelstraat met heel veel lichtjes (die ook overdag aan waren), het Bolshoi theater, het gezellige Arbat street en Gorky park. Af en toe was er een regenbui, maar eigenlijk was dat niet erg omdat hierdoor de temperatuur lekker afkoelde.

Vandaag kwamen we toevallig langs het Hard Rock café en hebben we het onszelf gegund om hier een lekkere hamburger te eten. Dat is toch wel een guilty pleasure van ons, als we in een stad een Hard Rock café tegenkomen, moeten we er even naar binnen. En aangezien we tot nu toe telkens boodschappen hadden gedaan voor ontbijt, lunch en diner (we nemen het budget-reizen serieus), was dit een waardige eerste keer uit eten op reis.

Bij avond is Moskou ook erg mooi, dan zijn de gebouwen mooi verlicht. Rik houdt van nachtfotografie en die kon bij het invallen van de schemering zijn lol niet op. Gelukkig vind Lisanne het meestal niet erg om wel eens een half uur hier en een half uur daar van een of ander uitzicht te genieten, zodat Rik daar zijn timelapses kan maken.

Morgenavond stappen we op de Trans-Siberië, of eigenlijk de Trans-Mongolië Express. De eerste etappe van 4 dagen en 4 nachten gaat naar Irkutsk, aan de andere kant van Rusland, vlakbij het Bailkalmeer waar we woensdagavond aankomen. Daarover later meer.

Moskou vonden we een mooie en schone stad met zijn rood en groene gebouwen, kapellen met ui-vormige torentjes en parken. Het doet aan als een Europese stad al spreken de mensen er geen tot slecht Engels. Wel zijn de mensen vriendelijk en kom je er met handen, voeten en plattegrondjes wel uit. Wat ons verder nog opvalt is dat we zeer weinig Nederlanders sprekende toeristen of andere Europeanen tegenkomen. Wellicht komt dit wel door de visum aanvraag die behoorlijk wat voeten in de aarde heeft. Drie a vier dagen Moskou is voor ons meer dan genoeg en we kijken er nu erg naar uit om andere delen van Rusland te ontdekken.

Kijk ook in de reis galerij voor de eerste foto’s!

Tot snel, R&L

Scroll naar boven

This content is protected