We zijn nu ruim een week in Zuid-Afrika en vinden het tot nu toe behoorlijk indrukwekkend. Van de eerste dagen in Johannesburg, waar alle huizen beveiligd zijn met grote hekken, naar de mooie panorama route, daarna zijn we op safari geweest in het Krugerpark (waar we ons ondanks alle leeuwen, hyena’s en krokodillen een stuk veiliger voelden dan in Johannesburg) en daarna zijn we door gereisd naar het kleine buurlandje Swaziland.
Onze vlucht vanuit Singapore kwam pas om 21:00 aan in Johannesburg. We zijn weer in een nieuw land aangekomen en moeten altijd even bekijken hoe alles in zijn werk gaat. We hadden voor de eerste nacht een hotel geboekt vlakbij het vliegveld met een pick-up service, zodat we ons geen zorgen hoefden te maken over eventuele corrupte taxi chauffeurs en ook zodat we snel konden gaan slapen. Door een relaxte Afrikaan die wel in was voor een geintje werden we naar het hotel gebracht. Onze kamer was al in safari-stijl met leeuwenkussens en een groot leeuwenschilderij aan de muur. De mensen en de sfeer hier in Zuid-Afrika waren nu al helemaal anders dan in Azië.
De volgende ochtend werden we weer terug naar het vliegveld gebracht, waar we onze huurauto voor de komende weken gingen ophalen. Dit was allemaal goed geregeld en we kregen een fijne auto. Rik dus weer in zijn nopjes. Ook al boek je een bepaald type auto, je weet nooit helemaal zeker wat je krijgt en in welke staat de auto is. We willen de komende weken van Johannesburg naar Kaapstad gaan rijden. Een flinke route en we zullen dus veel tijd in de auto door gaan brengen.
De eerste rit ging naar ons guesthouse in de wijk Melville, een van de veiligste wijken in Johannesburg. Johannesburg is de grootste stad van Zuid-Afrika en de verschillen tussen rijk en arm zijn er groot. In Melville kun je ‘s avonds veilig over straat, maar dat kun je niet van alle wijken zeggen. Wel zijn alle huizen in Melville ommuurd met grote hekken voor de veiligheid. Dat zie je door de hele stad terugkomen. Onderweg naar Melville zagen we weinig blanke mensen op straat. Het schijnt dat verschillende bevolkingsgroepen hier in verschillende wijken bij elkaar wonen. Zo heb je wijken met voornamelijk Chinezen, Nederlanders, Britten, Portugezen, Indiërs, Afrikanen, etc. We besloten deze dag nog even uit te rusten van de jetlag en de volgende dag met een gids op pad te gaan. Op die manier zouden we ook Soweto kunnen bezoeken, het township waar Nelson Mandela heeft gewoond. We zijn 2 nachtjes in Melville gebleven. Er lag een leuke straat met wat restaurantjes op loopafstand van het guesthouse. We kwamen er al snel achter dat het Zuid-Afrikaanse eten erg goed is!
Het guesthouse regelde een gids voor ons. We hadden van te voren een prijs afgesproken, maar toen onze gids Lucky ons op kwam pikken en we net in zijn auto zaten, was het eerste dat hij zei “look, the price has changed”. Hij wilde meer geld. Dat hadden we niet afgesproken en daar gingen we niet mee akkoord. Uiteindelijk deed hij het ook voor de oude prijs. Misschien is het gewoon een spelletje voor hem, maar voor ons voelde dit als een valse start. We waren stiekem wel tevreden met onszelf dat we niet hadden toegegeven. Na dit voorval transformeerde Lucky tot een hele fijne en goede gids die ons veel informatie gaf. Eerst reden we naar de township Soweto waar Lucky ons het een en ander over de geschiedenis en de apartheid vertelde. We gingen naar het monument van Hector Pieterson, kwamen langs het huis van aartsbisschop Desmond Tutu en langs het huis van Nelson en Winnie Mandela. Dat is nu een klein museum en we zijn er even naar binnen geweest. Veel mensen in Soweto leven op de straten, ook vanwege de redelijk hoge werkeloosheid. We keken onze ogen uit. We maakten nog een stop bij een verlaten kerncentrale. Je kunt er nu van de twee mooi beschilderde torens bungeejumpen. Dat hebben we maar niet gedaan. Vervolgens zijn we, terwijl we langs verlaten goudmijnen reden, naar het Apartheidsmuseum gegaan. Hier hebben we op eigen gelegenheid een paar uur rond gelopen. Erg indrukwekkend. En we hebben weer wat over de geschiedenis geleerd. Tenslotte bracht onze gids ons nog naar het hoogste gebouw in het central business district. We zagen hier wederom totaal geen blanke mensen rondlopen en onze gids adviseerde ons ook om hier niet zonder gids te komen. We voelden ons er niet onveilig maar wel een beetje vreemd. Het uitzicht over Johannesburg was wel mooi om te zien.
De volgende dag zijn we uit Johannesburg vertrokken, naar meer relaxte en veiligere plaatsen in Zuid-Afrika. We reden naar het oosten, naar het dorpje Graskop. Onderweg kwamen we leuke plaatsnamen tegen als Waterval Boven en even later Waterval Onder, Wonderfontein en Middelburg (veel Nederlandse invloeden hier – zelfs Zeeuwse). Vanuit Graskop hebben we de volgende dag de Panorama route gereden. De route ging door het natuurgebied van de Blyde river canyon. De route deed zijn naam eer aan en we zagen onderweg prachtige panorama’s. We maakten tussenstops bij o.a. Mac Mac Falls, the Pinnacle, God’s Window, Lisbon Falls, Berlin Falls, Bourke’s Luck Potholes, Lowveld view en de Three Rondavels. Het is maar ongeveer 60km rijden, maar we hebben er bijna de hele dag over gedaan. Na het laatste viewpoint zijn we door gereden naar het stadje Hoedspruit.
Hoedspruit ligt vlakbij het Nationaal Park Kruger (of zoals de Zuid-Afrikanen zeggen: Nasionale Krugerwildtuin), een van de grootste wildlife parken. Bij Hoedspruit ligt ook een kleiner wildlife park en de kamer die we geboekt hadden bleek net in dat park te liggen. We moesten eerst door een poort het park binnen dat door hekken was afgezet, en daarna met maximaal 30km/uur verder rijden naar onze accommodatie, er kan immers wild oversteken. We hadden een kamer bij mensen thuis en het vrouwtje adviseerde ons om direct nog even een rondje door het park te rijden nu het nog licht was. Onze eerste safari! In onze auto gingen we op pad en we zagen wat hertjes lopen, kudu’s (groot hertensoort met strepen en een mooi gewei), knobbelzwijnen (zoals Pumbaa van de Lion King) en uiteindelijk ook een zebra. Dit was leuk! We waren helemaal enthousiast bij elk dier dat we tegenkwamen. De mensen bij wie we in huis zaten hielden zelf ook knobbelzwijnen en ‘s ochtends vroeg toen we even buiten zaten voor het ontbijt kwamen de zwijnen ons goedemorgen zeggen. Erg grappig!
De volgende ochtend gingen we naar het Krugerpark! Ook hier konden we gewoon met onze eigen auto doorheen rijden, op self-drive safari dus! Er liggen goede geasfalteerde wegen door het park en ook meerdere onverharde wegen waarvan de meesten ook redelijk goed begaanbaar zijn. Je mag niet uit je auto stappen tijdens de safari, alleen bij de rest camps of bij speciale picknickplaatsen kun je de benen even strekken. Door het park liggen verschillende rest camps waar je in hutten of bungalows kunt overnachten. De camps zijn afgezet met hekken. We hadden voor de komende 2 nachten een hut geboekt bij 2 verschillende rest camps. Ons bezoek aan het park begon direct goed. Nog geen 5 minuten nadat we door de poort naar binnen waren gereden zagen we een mooie buffel staan. De buffel is een van de dieren van de big 5. De big 5 bestaat uit de 5 beesten waar de mens te voet het moeilijkste op kan jagen. Dat zijn de buffel, olifant, neushoorn, leeuw en luipaard. We hadden een routekaart van het park met daarin ook een overzicht van alle beesten die je in het park kunt tegenkomen, zodat je ze kon afvinken. De buffel was de eerste check!
Op weg naar Satara rest camp, waar we de eerste nacht zouden overnachten, kwamen we al direct best veel dieren tegen. Heel veel impala’s (hertjes), gnoes, zebra’s, wat giraffes, olifanten, mooie vogeltjes en een jakhals. Super leuk! In een boom zagen we het karkas van een hertje liggen, waarschijnlijk de prooi van een luipaard. We hebben een kwartiertje staan kijken maar de luipaard was nergens te bekennen. In de kampen kun je ook guided safari tochten boeken, ze noemen die hier game drives. We besloten de Sunset game te doen. Met je eigen auto moet je voor zonsondergang binnen de hekken zijn, maar met deze game drive konden we de zonsondergang in het park zien en ook worden sommige dieren ‘s avonds weer actiever. Het was een hele mooie game drive. Zo zagen we een kudde olifanten dichtbij de weg oversteken, een kudde van zeker 50 buffels die ons pad kruiste en we zagen waar we op gehoopt hadden: leeuwen! Het was inmiddels al donker en midden op de weg lagen een stuk of 4 leeuwen. 2 mooie mannetjes leeuwen en 2 vrouwtjes. Ze bleven gewoon liggen terwijl we er naartoe reden. Vanuit de open truck waar we in zaten konden we van 2 meter afstand zien hoe ze lekker aan het relaxen waren. Prachtig!
De volgende ochtend gingen we weer vroeg op pad, op weg naar Pretorius rest camp waar we de volgende overnachting hadden geboekt. Gelukkig hadden we nog wat last van een jetlag en waren we net als de afgelopen dagen sinds onze aankomst in Johannesburg, om 5 uur klaar wakker. Vroeg op staan was dus geen probleem en dat kwam hier goed van pas want ‘s ochtends vroeg zijn veel dieren actief. We zagen na 5 minuten al een paar hyena’s langs de kant van de weg zitten. We zijn er even blijven kijken en zagen op een gegeven moment hoe de moeder haar kindjes uit een hol tevoorschijn toverde. De rest van de rit was iets minder spectaculair, we zagen vooral de usual suspects: hertjes, gnoes, zebra’s en hier en daar een giraffe. Bij de picknickplaats waar we even een broodje aten hadden we weer geluk want er kwamen net een paar olifanten naar de poel gelopen waarop we uitzicht hadden. Hebben we dus samen met de olifanten geluncht. De rest van de reis naar het rest camp was ook redelijk rustig, al zagen we bij een rivier in de verte een groepje wilde honden liggen. Die schijnen redelijk zeldzaam te zijn om te zien.
Voor de volgende ochtend hadden we weer een game drive geboekt. Met 10 man stonden we weer om 5 uur klaar om op pad te gaan. We zagen weer een familie hyena’s langs de kant van de weg lopen, met een paar hele kleine baby’tjes erbij. Super schattig. Verder zagen we in een poel een aantal nijlpaarden liggen en we zagen wat mooie grote vogels. We hebben ze allemaal afgevinkt ik ons boekje. Nooit gedacht dat op safari gaan zo leuk was!
Na de ochtend game drive hebben we ontbeten en zijn we daarna het Krugerpark weer uit gereden. Zodra we uit het park waren werden de wegen weer drukker en chaotischer. Er lopen telkens mensen langs de kant van de weg en ook duiken er wel eens verkeersheuvels op die niet gemarkeerd zijn. Het is dus goed opletten op de weg. De reis ging door naar Swaziland, het kleine buurland van Zuid-Afrika. Hier zouden we 2 dagen in Mlilwane Wildlife Sanctuary verblijven. We reden een prachtige route door de heuvels met super mooie uitzichten. We waren helemaal verbaasd dat het zo rustig was op deze mooie route, maar op een gegeven moment bleek waarom: hij ging over op een dirtroad. Ook de dirtroad was heel mooi om te rijden en kwam langs kleine dorpjes. Wel was het uitkijken met gaten in de weg. We waren opgelucht toen we weer op geasfalteerde weg kwamen en hebben gelijk de navigatie even zo ingesteld dat hij ons niet meer over onverharde wegen stuurt. Bij de grensovergang moesten we eerst langs de Zuid-Afrikaanse douane en vervolgens kregen we bij de Swazi douane weer een nieuwe stempel in ons paspoort. Ook al stond niet echt duidelijk aangegeven waar we allemaal moesten zijn, toen we de juiste kantoortjes eenmaal gevonden hadden liep het snel en soepel door.
Swaziland voelde niet heel anders aan dan Zuid-Afrika. De wegen een beetje chaotisch met veel mensen langs de weg en het landschap mooi heuvelachtig. We sliepen in het Mlilwane Wildlife Sanctuary in traditionele hutten die er een beetje als bijenkorven uit zien. Het was heel sfeervol. In dit Wildlife Sanctuary loopt de big 5 niet rond, waardoor het veilig is om er op eigen gelegenheid te wandelen. Rik was de volgende dag jarig en we hebben zijn verjaardag gevierd met een mooie wandeling door het park. We gingen vroeg op pad en de dauw lag nog op het gras en op de bloemen en struiken. Ondertussen kwamen de eerste zonnestralen door. Het was prachtig! Toen we net op weg waren stond er een groepje zebra’s langs onze wandeltrail te grazen en ook kwamen we regelmatig wat hertjes tegen. Alle wandeltrails in het park hebben namen en zo hebben wij de hippotrail gelopen. Halverwege konden we kiezen om verder te gaan op de summit trail, die de hoogste berg in het park op ging. Daar hadden we wel zin in. In totaal hebben we zo’n 13km gewandeld in 5 uur. Vanaf bovenop de berg had je uitzicht over zo ongeveer heel Swaziland! Zo groot is het namelijk niet. Op de terugweg ging de weg langs een meertje. We wilden langs de rand van het meer gaan lopen, waar gewoon een pad langs liep, tot Rik gelukkig precies op tijd 2 grote krokodillen aan de rand zag liggen. Stilletjes zijn we daar maar in een grote boog omheen gelopen. Eenmaal terug hebben we een echt Swazi biertje op Rik zijn verjaardag gedronken. Je kunt je verjaardag op minder leuke plaatsen vieren.
De volgende dag zijn we weer vertrokken uit Swaziland en verder gereden naar het kleine stadje St. Lucia in Zuid-Afrika. Op de weg Swaziland uit werden we opeens aangehouden door de politie. Blijkbaar stonden ze te flitsen en hadden we 13km te hard gereden. De agenten waren gelukkig wel vriendelijk maar toen Rik vroeg om wat verduidelijking konden ze hem maar moeilijk antwoorden. We kregen uiteindelijk een boete van 60 rand, wat omgerekend €3,90 is. Daar konden we dan wel om lachen. De snelheden hier in Swaziland staan heel onduidelijk en vooral ook heel inconsequent aangegeven. Meestal moet je in de buurt van bushaltes je snelheid verlagen maar niet overal staat dat met borden aangegeven. Dan wordt het ook wel lastig voor ons om ons aan de snelheid te houden. Daar mogen ze wel eens iets aan doen! Bij de grensovergang ging alles weer soepeltjes en na dit voorval zijn we blij om weer op Zuid-Afrikaanse bodem te zijn! De komende dagen zullen we in St. Lucia blijven en uitzoeken welke route we verder gaan nemen op weg naar Kaapstad.
Foto’s Johannesburg
Foto’s Panorama route
Foto’s Krugerpark
Foto’s Swaziland
