Zuid-Vietnam: Ho Chi Minh stad, Cu Chi tunnels & Mekong delta

Hanoi is de hoofdstad van Vietnam, maar Ho Chi Minh stad is met ruim 7,5 miljoen inwoners de grootste stad van Vietnam. Wij vonden Ho Chi Minh stad ook iets leuker dan Hanoi, net iets minder chaotisch en wat leukere bezienswaardigheden. Ho Chi Minh stad werd vroeger Saigon genoemd. Toen Noord- en Zuid-Vietnam na de Vietnamoorlog in 1976 herenigd werden, is de naam Saigon veranderd in Ho Chi Minh stad. We merkten al snel dat de twee namen nog gewoon door elkaar gebruikt worden. Het treinstation heet bijvoorbeeld station Saigon. Toen we iemand ernaar vroegen waarom ze het telkens over Saigon had en niet over Ho Chi Minh stad, zei ze dat het gewoon makkelijker praatte, minder lettergrepen uit te spreken. Het is allebei goed. Omdat Saigon ook minder typewerk is dan Ho Chi Minh stad, noemen we het in dit bericht verder Saigon :).

’s Ochtends vroeg rond 6 uur kwamen we met de nachttrein in Saigon aan en onderweg naar ons guesthouse zagen we in de stadsparken veel mensen sporten. Er waren al dansklasjes bezig, hardlopers, mensen die gewoon wat oefeningen aan het doen waren en badmintonners! De lijnen van een paar badminton velden waren op de grond geverfd en een aantal mensen hadden zelf een net meegenomen en waren een wedstrijdje aan het spelen. En van een goed niveau! Het ging ons kriebelen om even mee te spelen, maar we hadden nog een paar backpacks in ons guesthouse af te zetten. We zaten in een guesthouse midden in het centrum met heel aardige eigenaren. Bij aankomst hielpen ze ons om wat tripjes te boeken voor de komende dagen, naar de Cu Chi tunnels waar in de Vietnamoorlog in gevochten werd, een tripje naar de Mekong delta en ze hielpen ons alvast bustickets naar Cambodja aan te kopen. We hadden zelf al wat onderzoek gedaan op internet naar tripjes die we wilden doen maar vonden die allemaal erg duur. We waren verbaasd hoeveel goedkoper het was om het zo via het guesthouse te regelen. Hoppa, het was fijn om direct alles voor de komende dagen direct geregeld te hebben.

Eerst hebben we Saigon zelf verkend. De drukke Ben Thanh markt, het standbeeld van Ho Chi Minh voor het stadhuis, een aantal hotels die bekend zijn van de Vietnamoorlog omdat hier journalisten gehuisvest waren en verslag deden van de oorlog, het mooie oude postkantoor in Franse stijl, een replica van de Notre-Dame in Parijs maar dan iets kleiner, het herenigingspaleis waar de Vietnamoorlog beëindigd werd en het War Remnants Museum. In het museum was allerlei informatie over de Vietnamoorlog te vinden, net als foto’s, wapens en tanks. Dat was wel heftig, er zijn veel verschrikkelijke dingen gebeurd, o.a. met napalm (agent orange). Het was ook zo’n raar contrast met het mooie en vriendelijke Vietnam zoals wij het tot nu toe hebben leren kennen. We hebben het liedje Goodbye Saigon van Billy Joel ook nog een keer geluisterd op de kamer. Vooral Lisanne vond dit altijd al een mooi liedje zonder heel goed naar de tekst te luisteren, maar het krijgt nu een hele nieuwe lading.

De volgende dag zijn we naar de Cu Chi tunnels gegaan. Deze tunnels zijn onderdeel van het grote tunnelnetwerk (180 km) dat tijdens de Vietnamoorlog door de Vietcong gebruikt werd. We werden door onze gids opgehaald en gingen met een groep van bijna 20 man met de bus naar de tunnels. Die lagen op ongeveer 1,5 uur rijden ten noorden van Saigon. We kregen daar onder andere uitleg over hoe de Vietnamezen in de tunnels leefden en hoe boobytraps werden aangelegd om de Amerikanen in de val te lokken. We konden ook zelf een stukje door de tunnels lopen, maar dat was echt maar heel kort. Je kon er ook, lekker toeristisch, schieten met een aantal geweren die tijdens de oorlog gebruikt werden. Jemig wat maakte dat een lawaai. Kun je nagaan hoe het tijdens de oorlog geklonken moet hebben met veel meer schoten tegelijkertijd en bommen die werden gedropt. Heftig. We hebben het schieten lekker aan ons voorbij laten gaan.

De overige dagen in Saigon vonden we het weer tijd voor leuke dingen en stond een 2-daags tripje naar de Mekong delta op het programma. De rivier Mekong mondt in Zuid-Vietnam, nog ten zuiden van Saigon, uit in de zee samen met zijn vele zijrivieren. Tijdens het tripje naar de Mekong delta hebben veel over de (zijrivieren van de) Mekong gevaren van plaats naar plaats. Er worden hier ook heel veel tropische vruchten verbouwd, zoals ananas, bananen, dragonfruit, durian fruit (dat stinkt!) en kokosnoten. Tussen het varen door zagen we delen van de tropische plantages en hebben we een familiebedrijf bezocht dat kokossnoepjes maakt, en ander bedrijfje waar we lekkere honing en tropisch fruit konden proeven en een ander bedrijfje waar we konden zien hoe rijstnoedels gemaakt worden. Ook konden we sterke kokoswijn proeven en sterke drank met een (dode) schorpioen of een slang (cobra) in de fles. Het zag er niet bepaald smakelijk uit, maar het smaakte wel goed! Voordat we naar onze slaapplaatsen werden gebracht hebben we in het stadje My Tho nog een mooi tempelcomplex met een pagoda en 3 hele grote boeddhabeelden bezocht.

’s Avonds bleven we met een aantal groepsgenoten in een homestay direct aan de Mekong overnachten aan de rand van het stadje Can Tho. Dat was heel gezellig. We kregen eerst een workshop in het maken en bakken van loempia’s. We kregen allemaal kleine hapjes bij de loempia’s en verse vis, heel lekker! Daarna was het tijd voor het toetje, rijstwijn! Ook onze gastheer vond het wel gezellig en er moest nog een tweede zak met wijn aan te pas komen…

De volgende ochtend, we waren allemaal heel fris en fruitig, konden we direct vanuit onze kamer in een bootje stappen en zijn we de Mekong weer opgevaren. We gingen de Cai Rang floating markets bij Can Tho bezoeken. Hier komen vroeg in de morgen veel boten bij elkaar om grote hoeveelheden groenten en fruit te verhandelen. Dat was leuk om te zien. Ananassen en andere vruchten werden van de ene boot op de andere boot gegooid en volle boten kwamen de markt weer uit gevaren. Wel dreef er ook veel afval en troep door de bruine Mekong. We zijn daarna doorgevaren naar een ander stukje land waar we op enorm gammele fietsen een korte fietstocht hebben gemaakt en waar je vervolgens lokale delicatessen zoals kikker, slak, rat en slang kon proeven en kon zien hoe het bereid werd (niet echt heel humaan)… Fantastisch. We hebben maar even gewacht tot we even later fatsoenlijk gingen lunchen met noedelsoep.

Tegen het einde van de middag waren we weer terug in Saigon en gingen we terug naar ons guesthouse waar we onze backpacks hadden achtergelaten. Het leuke van zo’n georganiseerd tripje vinden we dat je weer verschillende mensen uit verschillende landen leert kennen en dat je veel plaatsen in korte tijd ziet (alhoewel ze wat ons betreft ook een paar dingen hadden kunnen overslaan zoals de gammele fietsen).

Dit was Vietnam dan! We hebben het hier erg naar ons zin gehad, lekker gegeten, veel mooie plaatsen gezien en veel hele vriendelijke Vietnamezen ontmoet. Maar we staan ook te popelen om nu door te reizen naar buurland Cambodja!

Foto’s Ho Chi Minh stad, Cu Chi tunnels & Mekong delta