Het Zuidereiland van Nieuw-Zeeland hebben we tot nu toe als ongelooflijk mooi en afwisselend ervaren. Mooie stranden, bossen, besneeuwde bergen, gletsjers, fjorden, helder blauwe meren, leuke dieren zoals zeehonden, zeeleeuwen, dolfijnen, pinguïns, veel vogels, en meer. Ook ons laatste weekje op het Zuidereiland was daarop geen uitzondering.
Vanuit het gehuchtje Fairlie, waar we nieuwjaar gevierd hadden, zijn we verder gereisd naar Christchurch. In 2011 is Christchurch getroffen door 2 aardbevingen die veel verwoest hebben. De stad is nog steeds bezig met de wederopbouw. We hebben door het centrum van de stad gelopen waar veel gebouwen staan nog in de steigers staan en ook zijn er veel lege ruimtes tussen de gebouwen waar voorheen waarschijnlijk ook gebouwen hebben gestaan. Wel leuk is dat er veel mooie muurschilderingen te zien zijn op gebouwen en muurtjes en de stad heeft veel Engelse en Ierse invloeden. Alles bij elkaar geeft dat de stad een heel aparte sfeer. We zijn ook door de mooie botanische tuinen gelopen en langs het monument met 185 witte stoelen die symbool staan voor de mensen die omgekomen zijn bij de aardbeving.
We zijn niet lang in Christchurch blijven hangen en dezelfde dag nog doorgereisd naar de kustplaats Kaikoura. Lekker de radio aan in de camper en als we andere Happy Campers tegen komen (van hetzelfde verhuurbedrijf) dan zwaaien we even. Af en toe zwaaien ze terug en dan hebben we grote lol. Soms tellen we, om de tijd te verdrijven alle campers van Britz, een ander verhuurbedrijf, die we tegen komen op een dag (en dan denken we telkens weer even aan Britt en alle vrienden thuis 😄).
Kaikoura staat erom bekend dat je er goed walvissen, dolfijnen, zeehonden en meer zeedieren kunt spotten. In de zee voor de kust van Kaikoura zit een diepe canyon (onder water) waarin veel dieren leven zoals inktvissen. Dat is voer voor walvissen en daarom worden hier veel walvissen gespot. Op walviscruises hier voor de kust is de kans 95% dat je een walvis ziet en als je er geen ziet krijg je bijna al je geld terug. We hebben allebei nog nooit een walvis gezien en alhoewel het behoorlijk commercieel is wilden we deze kans niet voorbij laten gaan.
Eenmaal aangekomen in Kaikoura hebben we direct voor de volgende dag een cruise geboekt. Het waren de laatste 2 plekjes op de laatste boot, dus we hadden nog net geluk. Sinds de kerst merken we echt dat het hoogseizoen hier begonnen is, de Nieuw-Zeelanders zelf hebben vakantie gekregen. Op campings is het eerder vol en overal is het drukker. We hebben deze dag ook de tickets voor de ferry naar het Noordereiland voor een paar dagen later aangekocht en de goedkoopste tickets waren allemaal al uitverkocht. Daar hadden we een aantal weken geleden geen last van toen we de tickets voor de ferry naar het Zuidereiland aankochten. Toch proberen we nog steeds zo weinig mogelijk vooruit te plannen zodat we vrij blijven om onze plannen op het weer of op spontane ideeen aan te passen. We hebben wel een globaal plan zodat het zeker mogelijk moet zijn om alles wat we willen doen in deze twee maanden die we hebben in te passen. Tot nu toe gaan we er sneller doorheen dan we verwacht hadden, maar dat geeft ons later op het Noordereiland eventueel nog wat ruimte om te relaxen.
De volgende dag in Kaikoura hebben we eerst een mooie wandeling gemaakt, de peninsula walk, langs de kust waar op sommige plaatsen zeehonden lagen te zonnen. En eind van de middag was het tijd om te gaan whale whatchen! We hadden er zin in. De boot had er goed de vaart in en we gingen naar een plaats waar eerder op de dag een walvis was gespot. Met apparatuur werd vervolgens in het water geluisterd of ze walvissen konden horen. De eerste twee keer dat er gestopt en geluisterd werd was dat zonder succes, maar daarna werd er wel een signaal opgepikt en gingen we opeens met volle vaart verder. En ja hoor, daar lag een walvis in het water te dobberen. Het was een sperm whale, een walvissoort met een grote stompe kop die hier veel zit. De walvissen kunnen langer zijn dan de boot, maar vanaf de boot die er zo’n 50 meter vandaan lag, kun je dat niet goed zien. Je ziet wel de vin en het stuk rug tussen de vin en de kop een stukje boven het water uitkomen. Af en toe spoot hij water omhoog. Wat machtig om hier een walvis te zien liggen! Zo’n groot beest. We vonden het nogal wat. En wat super leuk was is dat er ook dolfijntjes om de walvis heen zwommen en sprongen. Af en toe kwamen de dolfijntjes even naar onze boot toe gezwommen en daarna zwommen ze weer terug. De walvis bleef zo 10 minuten of misschien een kwartier liggen voordat hij aanstalten maakte weer diep de zee in te duiken. Hij had weer genoeg zuurstof bij getankt. Dit was het moment! We zouden zijn staart gaan zien! Iedereen op de boot stond er klaar voor en we zagen hoe de staart boven het water uitkwam en de walvis in de zee verdween. We vonden het fantastisch. De dolfijntjes bleven nog even bij ons en ook zagen we nog een paar royal albatrossen, hele mooie grote vogels. Daarna zijn we weer teruggevaren naar de kust waar we nog wat zeehonden op een rots zagen liggen, en dat was het dan alweer. Veel te kort.. maar het was wel erg mooi geweest.
De volgende dag zijn we van Kaikoura naar Picton gereden. Picton is de plaats waar we met de ferry aangekomen waren vanaf het Noordereiland. Onze ronde over het Zuidereiland zat er nu bijna op. We hadden nog een dagje en besloten een stuk van de Queen Charlotte track te lopen, door de Marlborough Sounds en niet ver van Picton vandaan. Het was een stralende zomerdag en de wandeling was heel mooi. Door het bos wat lekker verkoelend was en met zo nu en dan uitzicht over de mooie turquase baaien die uitmonden in zee. We hebben er nog even lekker aan een strandje gezeten.
Die avond hebben we gekampeerd op een boerderij-camping in het kleine plaatsje Linkwater. Dit was een tip van Erik en Jolien met wie we oud&nieuw hadden gevierd en het bleek een goede tip! Bij aankomst kregen we 2 muffins (deze camping kon voor Lisanne nu al niet meer stuk) en we kregen brokken om de schapen mee te voeren. Maar het leukste hier was dat de boerderij aan een bos ligt waar je zodra het donker wordt gloeiwormen kunt zien. Rond 21 uur, nog een uurtje voor het donker zou worden, liepen we samen met wat andere mensen bewapend met de brokken voor de schapen en een zaklamp voor later vanavond door het weiland richting het bos. Lisanne duwde de brokken snel in Rik zijn handen en ja hoor, de schapen wisten al hoe laat het was en kwamen op een drafje naar Rik toe. Die beesten zijn nog best groot. Na het weiland met de schapen liepen we langs een weiland met koeien en toen kwamen we bij het bos waar we naar een waterval zijn gelopen. Daar hebben we met wat andere mensen gewacht tot het donker werd en de gloeiwormen te tevoorschijn kwamen. Voorzichtig lichtten er een aantal op en hoe donkerder het werd hoe beter je ze zag. Rik is lekker in de weer geweest met het maken van foto’s. Met de zaklamp liepen we terug het bos uit en het bospad werd op sommige plaatsen ook goed verlicht door de gloeiwormen. Echt heel mooi! In Waitomo (op het Noordereiland) betaal je om een kwartier lang gloeiwormen te zien in een grot (wat wel heel mooi was), maar hier helemaal gratis, in de natuur, zo lang als je wilt. Toen we terugliepen door de weilanden zagen we twee possums op onze weg. Het zijn beesten die iets weg hebben van stinkdieren of wasberen, maar overdag hebben we ze nog nooit gezien (behalve aangereden op straat). Het zijn blijkbaar echte nachtdieren dus als het donker wordt komen ze tevoorschijn. Ze gingen al snel voor ons aan de kant, een boom in. Vanavond was de hemel super helder en heeft Rik nog wat foto’s van de sterren kunnen maken. Wat een mooie afsluiting van een mooie reis over het Zuidereiland van Nieuw-Zeeland!
De volgende ochtend zijn we met de ferry terug naar Wellington op het Noordereiland gevaren. We zijn direct doorgereden naar de mooie camping aan zee waar we ook de vorige keer in Wellington verbleven waren. Hier hebben we lekker uitgerust, we waren nog wat moe van de late avond tussen de gloeiwormen…
De komende weken gaan we het Noordereiland verder verkennen. Hier zijn we onze Nieuw-Zeeland trip ook begonnen, maar vanwege het wisselvallige weer waren we toen snel doorgereisd naar het Zuidereiland. Voor het Noordereiland hebben we nu alle tijd, want 30 januari vliegen we pas weer verder.. naar Australië!
Tot de volgende keer! R&L
2019 - 01 - 12
hallo Trampers.
Hebben jullie veel contact met de inwoners van het land NZ, het hoe gaat het links rijden?
ik maar denken dat NZ vlak is, op de foto”s laten jullie het tegen deel mooi zien.
Dolfijnen, walvis ……………..wawww………….wat is het volgende avontuur.
we wensen jullie nog enkele mooie weken in dat land en dan op naar het volgende avontuur.