In dit artikel het vervolg van onze rondreis over Honshu, het grootste eiland van Japan. Samenvattend hebben we de volgende plaatsen aangedaan: vanuit Osaka hebben we Koyasan en het mooie Kyoto bezocht, om vervolgens door te reizen naar de iets minder bekende stad Kanazawa, daarna naar het stadje Takayama in de Japanse Alpen en vervolgens het mooie Mount Fuji. Tot slot zijn we weer teruggekeerd naar Tokyo, dat ook het startpunt van onze Japantrip was.
We waren blij om de drukte van Osaka voor een dag en een nacht even achter ons te laten, tijdens onze trip naar Mount Koya, of zoals de Japanners zeggen, Koyasan. Koyasan was met de trein ongeveer 3 uur reizen vanuit Osaka. Eindelijk lieten we het grote stedelijk gebied even achter ons en gingen we de bergen in. Nog steeds stonden overal langs de route dorpjes, maar we zagen ook weer eens wat groen. Koyasan is een klein tempeldorp en zoals de naam zegt is het gelegen op Mount Koya. Het laatste stuk van de route ging met een kabelbaan steil omhoog. Dit was met stip onze mooiste overnachting in Japan want we hebben hier in een tempel overnacht, in de Yochi-in tempel. We werden door een monnik die er woonde welkom geheten met een kopje thee. Onze kamer was een mooie traditionele kamer, met rieten matten op de vloer, futons om op te slapen en een tafeltje laag bij de grond met twee kussens, om thee aan te drinken.
In Koyasan zijn we over de indrukwekkende Okunoin begraafplaats gelopen. Veel met mos begroeide stenen in een bos en hier en daar stond een tempel. Verder hebben we de Kongobuji tempel bezocht en het Danjo Garan tempelcomplex, vlak tegenover de Yochi-in tempel waar wij verbleven. We hebben ‘s avonds in onze tempel traditioneel gegeten, op kussens op de rieten vloer van de eetzaal. Het eten was heerlijk, allemaal vegetarische hapjes in verschillende kleine kommetjes. Lisanne was helemaal in haar sas. ‘s Avonds zijn we nog een keer door het mooi verlichte Danjo Garan tempelcomplex gelopen.
De volgende ochtend moesten we ons om 6:20 uur melden in de kapel voor het ochtendgebed. De monniken hier hangen een vorm van boeddhisme aan. 3 monniken chanten tijdens het gebed liederen. Ondertussen mochten we een voor een naar voren lopen naar het altaar voor een ritueel. We mochten een buiging maken op onze knieën en 3x poeder in een grote kom strooien. Van het laatste lied kregen we de teksten zodat we mee konden chanten. Het was heel bijzonder en een fijne manier om wakker te worden. Na het ritueel ging een van de monniken ons een verhaal van een half uur in het Japans vertellen. Hartstikke leuk, vooral omdat bijna niemand in de ruimte Japans verstond…
Na het gebed stond het ontbijt voor ons klaar, weer allemaal lekkere kleine vegetarische hapjes. In de ochtend hebben we nog een beetje door het bergdorpje gewandeld en in de loop van de dag zijn we (helaas) weer terug naar Osaka gegaan.
De volgende dagen hebben we de leuke stad Kyoto verkend. Omdat we geen (betaalbare) accommodatie voor meerdere dagen in Kyoto hadden kunnen vinden, verbleven we 2 dagen in Osaka vlakbij (recht tegenover) het station, daarna een dag in Kyoto en daarna nog een dag ergens anders in Kyoto. Een beetje omslachtig, maar we hebben Kyoto wel prima kunnen verkennen.
Zo zijn we een dag vroeg opgestaan om naar het bamboebos aan de rand van Kyoto te gaan. Rik hoopte er een foto te kunnen maken zonder toeristenmassa’s, maar dat lukte helaas niet want meerdere mensen hadden het idee om vroeg op te staan. We hebben er lekker gewandeld, ook door de Japanse tuin die erbij lag. Ook hebben we het Gion district in Kyoto bezocht. Dit staat ook wel bekend als de geisha wijk. Het was er super druk, allemaal straatjes met leuke winkeltjes en eetkraampjes en heel veel toeristen. Op een heuvel stond een tempel met mooi uitzicht over de stad. Wat leuk is, is dat veel Japanse vrouwen en meisjes er in hun kleurrijke kimono’s liepen. Waarschijnlijk is dat hun nette kleding ofzo, ze waren namelijk allemaal toeristen, net als wij. Ook zagen we een paar ‘echte’ geisha’s lopen. Zij hadden ook hun gezicht wit geschminkt en hun haar mooi opgestoken en versierd. Het zag er prachtig uit!
De kersenbloesems werden nu met de dag iets voller alhoewel het op de meeste plaatsen nog steeds geen volle bloei was. We zijn langs een verlaten spoor gewandeld met aan beide kanten mooie kersenbloesems. Hier stonden de mensen allemaal volop foto’s te maken met de bloesems. Ook zijn we over de Philosofers walk gelopen, een pad langs een gracht met erlangs mooie bloesembomen.
Verder hebben we het Imperial Palace en het Nijo castle bezocht, maar het mooiste in Kyoto vonden we de Fushimi Inari-Taisha. Een lang pad bergop naar verschillende tempeltjes en het pad liep onder enorm veel rode poorten (torii’s) door. Hier heeft ons plan om extra vroeg op te staan wel gewerkt. Rond 6:30 uur waren we er al, het zonnetje scheen en het was nog rustig. Het perfecte moment om op het gemak mooie foto’s te maken en van de omgeving te genieten. Toen we rond 9 uur weer terug bij de ingang waren was de rest van Kyoto inmiddels ook wakker, het krioelde er nu van de toeristen.
Na Kyoto zijn we verder gereisd naar de stad Kanazawa. Die staat vooral bekend om kasteel Kanazawa en de mooie Kenroku-en tuin die erbij ligt. Op kleine elektrische fietsjes (bergop fietsen was nog nooit zo leuk!) hebben we de stad verkend waaronder de samoeraiwijken en de geishawijken. Vroeger leefden hier de samoerais en geisha’s. Nu kon je sommige traditionele houten huizen vanbinnen bekijken, met rieten matten op de vloeren en een klein Japans tuintje erbij. Onze tweede dag in Kanazawa was het mooi zonnig weer en hebben we, als echte Japanners, bij de kasteeltuin in het gras onder de kersenbloesem gepicknickt en mensen gekeken. Zo hadden we ons Japan ook helemaal voorgesteld.
Na Kanazawa ging onze
reis door naar Takayama, een stadje wat hoger gelegen, in de Japanse Alpen. Vanuit de trein zagen we in de verte bergen met sneeuwtoppen. Takayama was gewoon een leuk stadje waar we wat doorheen gewandeld hebben. Maar het leukste hier was ons uitstapje de volgende dag naar Shirakawa-go. Dit afgelegen dorpje staat op de Unesco-werelderfgoedlijst en staat bekend om de huizen met driehoekige daken in gassho-stijl. De steile daken zijn zo ontworpen vanwege de vele sneeuw die hier valt. We gingen er met een bus met onze Japanse gids Jamamoto naartoe die alle zinnen zingend afsloooooot, met heeeele laaaange tooooonen. We stopten eerst op een mooi uitkijkpunt. Onder ons konden we het dorpje met zijn driehoekige daken zien liggen en daarachter de bergen met nog een paar sneeuwtoppen. Daarna hebben we lekker door het dorpje gewandeld en een huis vanbinnen bekeken.
‘s Avonds gingen we op advies van Jamamoto bij een typisch Japans restaurantje in Takayama eten. We hadden het lokale gerecht hoba miso besteld. Het zag er spectaculair uit. We kregen een sausje met groenten geserveerd op een magnoliablad op een pot met een vuurtje erin. Zo konden we ons sausje zelf koken/bakken op het blad. Daarbij kregen we rijst, wat tofu en gepekelde groenten. Echt een feestmaal. En weer eens wat anders dan sushi.
Ik kan wel zeggen dat het hoogtepunt van onze Japan rondreis tot nu toe nu komt. Een lange treinreis van 7 uur met 4x overstappen onderweg bracht ons van Takayama naar Kamawaguchi, een dorpje vlakbij Mount Fuji. Toen we aankwamen was het bewolkt en Mount Fuji was niet te zien. O jee! Evengoed zijn we een rondje gaan fietsen om het dorpje te verkennen. Maar onze gebeden werden verhoord, de volgende dag was de lucht stralend blauw, geen wolkje meer te bekennen. Die eerste aanblik op Mount Fuji vanuit ons slaapkamerraam was fantastisch. Wat een majestueuze vulkaan, heel symmetrisch en de bovenste helft wit van de sneeuw. Heel indrukwekkend, des te meer omdat we gisteren vanuit datzelfde raam niets konden zien. We besloten zodra we wakker waren direct op pad te gaan. Om 6:30 zaten we dus op de gammele fietsjes die we van onze Airbnb gastheer konden huren, zodat we vandaag zo lang mogelijk van Fuji konden genieten.
Kamaguchi ligt aan het meer Kawaguchiko, dat een van de ‘five lakes’ is zoals dit gebied ook wel bekend staat. Nu is het nog niet het goede seizoen om Mount Fuji te beklimmen vanwege te veel sneeuw (en daarbij hebben we deze reis al wel genoeg bergen beklommen vinden we), maar dit is wel het dorpje van waaruit je Mount Fuji vanaf het meest dichtbij kan bewonderen. Op onze fietsjes zijn we om het meer heen gefietst, zo’n 19km in totaal (de volgende dag hadden we last van zadelpijn). Het was zo vroeg in de morgen nog lekker rustig overal. Langs het meer stonden op een aantal plaatsen mooie bloesembomen. We hebben regelmatig even pauze genomen zodat Rik wat foto’s kon maken en Lisanne van het uitzicht kon genieten.
‘s Middags hebben we met de trein een korte rit gemaakt naar de Chureito pagoda. Het was hier hartstikke druk en we begrepen wel waarom. Het was namelijk het ideale weer en daarbij stond de kersenbloesem nu eindelijk in volle bloei. We moesten veel trappen lopen de berg op naar de mooie rode pagoda. Het pad liep tussen de kersenbloesems door. Bovenop was het uitzicht fantastisch: de rode pagoda, Mount Fuji in de verte en zeeën van kersenbloesem onder ons. Dit was echt de perfecte dag.
Het contrast met de volgende dag was erg groot. Toen we wakker werden en uit ons slaapkamerraam keken was de wereld bedekt met een laag sneeuw en Mount Fuji was nergens meer te bekennen. Ongelooflijk zo snel als het weer hier kan omslaan. We beseften dat we gisteren veel geluk hadden gehad. Onze host Jamato was zo vriendelijk om ons even naar het station te brengen zodat we onze trein naar Tokyo konden halen. Zeer ongewoon voor de stipte Japanse treinen, had deze trein 5 minuten vertraging vanwege de sneeuw. Dat gebeurt dus zelfs in Japan wel eens.
Inmiddels zijn we weer terug in Tokyo. Hier ligt geen sneeuw, af en toe regent het wat, maar er is ook voldoende gelegenheid tussendoor om de stad verder te verkennen. We hebben vooral ook even rust genomen van het vele rondtreinen de afgelopen weken. Tussendoor hebben we het mooie Ueno park bezocht en zijn we langs de Meguro rivier gelopen. Er stonden prachtige volle kersenbloesems aan beide kanten van de rivier. We hadden verwacht dat de kersenbloesems nu weer weg zouden zijn in Tokyo, want we hadden online de bloesemvoorspellingen een beetje in de gaten gehouden. Maar op de meeste plaatsen bloeiden de bloesems iets later dan ze voorspeld hadden. We hebben wel heel veel bloesems gezien tijdens onze reis, maar vaak waren het nog beginnende bloesems. Nu in Tokyo hadden we toch nog het plezier van de mooie volle kersenbloesems. Dat is toch leuk, Japan staat daar toch wel echt bekend om.
Tokyo vinden we een hele leuke en afwisselende stad. Misschien wel het leukste vonden we de Shibuya crossing, naar ze zeggen het drukste kruispunt ter wereld. Na even in de rij te staan vonden we een plekje bij de Starbucks aan de crossing waar vandaan we de mensenmassa’s onder ons gade konden slaan. Toen het donker werd gingen alle neonlichten aan, een kleurrijk tafereel.
Ons avontuur op Honshu zit er nu op, maar ons Japan avontuur nog niet. Morgen vliegen we naar Hokkaido, het noordelijke grote eiland van Japan. Even geen treinen meer, want we gaan er met een huurauto rondrijden, langs de verschillende nationale parken. Weer lekker onafhankelijk van treintijden en lekker in de natuur. We hebben er zin in!
Groetjes R&L
Foto’s Koyasan
Foto’s Kyoto
Foto’s Kanazawa, Takayama & Shirakawa-go
Foto’s Mount Fuji & Tokyo deel II
