Zhangye, rainbow mountain & Chinese grand canyon

Afgelopen week zijn we vier dagen in Zhangye verbleven. Zhangye is een stad in het midden-noorden van China vlakbij de Gobi woestijn. Het weer is hier wat droger en gelukkig niet meer zo vochtig als in Beijing en Xi’an. Dit is een iets minder welvarend gebied van China en bijna niemand spreekt hier Engels, ook niet in hotels. Dat heeft er ook mee te maken dat de toeristen deze plaats nog niet echt ontdekt hebben, terwijl hier wel een paar hele mooie parken liggen. In de vier dagen dat we in Zhangye verbleven hebben we alleen op onze laatste dag hier een aantal andere westers-uitziende mensen gezien. En we hebben best veel mensen gezien, want Zhangye heeft ongeveer een miljoen inwoners. We merkten ook wel aan de blikken van de mensen dat ze hier niet vaak mensen zoals wij zien. Maar de mensen waren wel vriendelijk en wilden ons graag helpen als we weer eens ergens niets van begrepen. En ook met behulp van de Google translate app hebben we uiteindelijk onze weg goed kunnen vinden.

Wij wilden graag naar Zhangye gaan omdat Rik wat informatie had gevonden over het park Zhangye Danxia, ook wel rainbow mountain genoemd. Dat zijn rotsen in veel verschillende kleuren, in de kleuren van de regenboog. Daar zijn we de dag na aankomst in Zhangye direct naartoe gegaan. Het ligt ongeveer 1 uur buiten Zhangye en je kunt er met de taxi komen of met de publieke bus. We besloten de bus te nemen om wat kosten te besparen. Het busstation is maar klein, maar na wat navraag hadden we het gevonden. In het busstation vroegen we aan iemand met behulp van onze translate app welke bus we moesten hebben en toen ging het balletje rollen. De ene medewerker verwees ons door naar de kassa, die verwees ons door naar iemand anders, die verwees ons naar de bussen buiten en daar koppelde iemand ons aan een Chinees die naar hetzelfde park ging, zodat we hem konden volgen en in de juiste bus zouden stappen. Voor we het wisten zaten we in de goede bus. Die Chinees waar we aan gekoppeld werden was Bruce (dat is zijn Engelse naam) en hij was met zijn zoontje Indy van 10 op stap. Bruce sprak een beetje Engels en Indy vond het ook leuk om zijn Engels met ons te oefenen. Bruce was heel enthousiast en bombardeerde zichzelf al snel tot onze gids en vriend voor die dag. Ze waren zelf ook hier op vakantie en wonen in de buurt van Shanghai. Alle Engels-sprekende Chinezen die we de afgelopen dagen tegen zijn gekomen bleken op vakantie te zijn en ergens anders te wonen (vaak in Shanghai of Chengdu en omstreken). We zijn uiteindelijk de hele dag met Bruce en Indy opgetrokken.

Eenmaal in het park reden er shuttle bussen van het ene uitzichtplatform naar het andere uitzichtplatform. Bruce zocht uit hoe alles werkte en we hoefden maar te volgen. Bij het eerste platform konden we de heuvel oplopen en het uitzicht was prachtig! We zagen al direct de verschillende kleuren van de bergen. Rood, oranje, geel, bruin en groenig. Heel mooi! De verschillende kleuren komen door de verschillende mineralen in de grond. Het is allemaal natuurlijk ontstaan de afgelopen duizenden of miljoenen jaren. De grond ziet er redelijk broos uit en toeristen worden over de aangelegde looppaden geleid zodat de natuur niet beschadigd wordt. Sinds 2014 heeft de overheid wat meer geld in dit park gepompt en het zou zomaar kunnen dat hier in de toekomst grotere toeristenstromen naartoe gaan, daar is het park wel op ingericht.

Zo hopten we van platform naar platform en overal was het uitzicht weer net iets anders. We vonden het heel bijzonder en zeker de moeite waard, met name het laatste platform (4) was een traktatie. De kleuren in het zand en gesteente sprongen er op deze plaats het meeste uit en dit was daarom onze favoriet. Bruce zorgde dat we weer de juiste bus terug naar Zhangye namen. Het was een klein busje voor ongeveer 15 personen en de andere passagiers vonden het allemaal interessant dat we met Bruce en Indy Engels aan het praten waren. Een ander jongetje begon ons ook nog wat te vragen met het Engels wat hij kon en toen we eenmaal in Zhangye de bus verlieten zei iedereen ons vrolijk “Goodbye”. Reizen met de bus kan soms ook leuk zijn.

Twee dagen later hebben we de Ping Shan Hu Grand Canyon bezocht, oftewel de Chinese Grand Canyon. Die ligt op 1,5 uur rijden van Zhangye. We hadden via het hotel een taxi geregeld want er rijden nog geen bussen naar dit park. Later zagen we waarom, ze zijn namelijk nog bezig om een verharde weg naar het park aan te leggen. Die is bijna klaar, we werden alleen nog op een stuk waar de nieuwe weg een tunnel doorgaat omgeleid via een niet-verharde weg. Ook zagen we een flink aantal gebouwen en vakantieparken leeg staan langs de route. Het lijkt erop dat ze zich voor aan het bereiden zijn op grotere toeristen stromen. Wel leuk dat we dat voor zijn. Eenmaal in het park kwamen we 3 Spanjaarden tegen en verder alleen Chinezen, maar heel erg druk was het niet.

Het park was mooi, alhoewel niet zo indrukwekkend als de Amerikaanse Grand Canyon. We hadden mooi uitzicht over de vallei onder ons met verschillende mooie rotsformaties. We zijn naar beneden gehiket de vallei in en aan een andere kant weer naar boven geklommen. We hadden onderweg leuke gesprekjes met een paar Chinezen uit Shanghai. Begin van de middag hadden we het gezien en zijn we weer terug gegaan naar Zhangye.

Onze overige tijd in Zhangye hebben we doorgebracht met uitrusten (dat is zo nu en dan hard nodig) en Zhangye zelf verkennen. In veel restaurantjes hier kan je zelf je groente, vlees en tofu uit de koeling halen en dat wordt dan terplekke voor je bereid. Dat kun je met noedels eten of gewoon zo. Wij vonden het erg lekker. Verder hebben we nog een tempel bezocht, de Dafo tempel of ook wel de Giant Buddha temple. In een van de gebouwen ligt een liggende houten boeddha van 35 meter lang. Best apart, vooral in het schemerdonker. Op de laatste dag kwamen we erachter dat er 2 straten verderop ook een gezellige food street lag met veel kraampjes en restaurantjes evenals 2 grote warenhuizen. Deze hadden we volledig over het hoofd gezien. Wij hebben onze inkopen vooral vanuit de andere kant van de stad gehaald. Dat bespaarde ons de laatste dag in Zhangye toch een aantal kilometer lopen.

Inmiddels zijn we in het kleine stadje Fenghuang aangekomen. De rit hier naartoe was lang, 2 nachten in de nachttrein en tussendoor een overstap in Chengdu. We hebben veel trein en ook veel wachtruimtes gezien, want de trein vanuit Chengdu had 3 uur vertraging. Gelukkig hadden we 7 uur speling voor onze overstap in Chengdu dus hebben we onze vervolgtrein ruim gehaald. We hadden alleen geen tijd meer om in Chengdu iets te ondernemen. Chengdu is een van de grotere en welvarendere steden in China en vooral bekend vanwege het panda reservaat. Vanwege de vertraging hadden we daar geen tijd meer voor, maar goed, daar hadden we in eerste instantie ook niet op gerekend, dat was alleen een extraatje geweest. In de wachtruimte voor de vervolgtrein naar Huaihua zagen we zowaar twee lange blonde jongens lopen, de enige andere niet-Chinezen. We waren er zeker van dat het Nederlanders moesten zijn. Eenmaal in de trein bleken ze toevallig in de coupé naast ons te zitten en het bleken inderdaad Nederlanders. Daar hebben we even leuk mee gekletst en verder hebben we in de trein noedels gegeten en vooral ook geslapen.

De volgende keer meer over Fenghuang. Groetjes R&L